อักษรบูฮิด

อักษรบูฮิด
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ช่วงยุค	ประมาณ พ.ศ. 1843 (ค.ศ. 1300)–ปัจจุบัน
ทิศทาง	ซ้ายไปขวา
ภาษาพูด	ภาษาบูฮิด
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	อักษรโปรโต-คานาอันไนต์ อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรพราหมี อักษรปัลลวะ อักษรกวิ อักษรบูฮิด
ระบบพี่น้อง	อักษรบาหลี อักษรบาตัก อักษรบายบายิน อักษรฮานูโนโอ อักษรชวา อักษรลนตารา อักษรซุนดา Rencong อักษรเรชัง อักษรตักบันวา
ISO 15924
ISO 15924	Buhd (372), ​Buhid
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง	Buhid
ช่วงยูนิโคด	U+1740–U+175F
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ

อักษรบูฮิดหรือมังยัน พัฒนามาจากอักษรกวิของชวา บาหลี และสุมาตรา ซึ่งมาจากอักษรปัลลวะอีกทีหนึ่ง อักษรนี้ยังใช้อยู่ในฟิลิปปินส์ โดยชาวบูฮิดในมินโดโร เขียนจากซ้ายไปขวา ในแนวนอน อักษรแต่ละตัวมีเสียงสระเกาะอยู่ และจะเปลี่ยนเสียงสระเมื่อเพิ่มเครื่องหมายบนพยัญชนะ

• ภาษาบูฮิด

• อักษรบูฮิด

บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก