อักษรศารทา

/ 0 ความคิดเห็น/ใน / โดย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อักษรศารทา
𑆯𑆳𑆫𑆢𑆳
image
ศัพท์ ศารทา ในอักษรศารทา
ชนิด
อักษรสระประกอบ
ช่วงยุค
ค.ศ. 700 -ปัจจุบัน (เกือบสูญหาย)[1]
ทิศทางซ้ายไปขวา image
ภูมิภาคอินเดีย, ปากีสถาน, เอเชียกลาง
ภาษาพูดสันสกฤต, กัศมีร์
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่
ชุดตัวอักษรไซนายดั้งเดิม[a]
  • ชุดตัวอักษรฟินิเชีย[a]
    • ชุดตัวอักษรแอราเมอิก[a]
      • พราหมี
        • คุปตะ
          • อักษรศารทา
ระบบลูก
ฏากรี, ลัณฑา
ระบบพี่น้อง
สิทธัม, ไภกษุกี, ทิเบต[2][3]
ISO 15924
ISO 15924Shrd (319), ​Sharada, Śāradā
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง
Sharada
ช่วงยูนิโคด
U+11180-U+111DF
[a] ต้นกำเนิดอักษรพราหมีจากเซมิติกไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป

อักษรศารทา เป็นระบบการเขียนอักษรสระประกอบในตระกูลอักษรพราหมี อักษรนี้เคยใช้เขียนภาษาสันสกฤตและภาษากัศมีร์อย่างแพร่หลายในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของอนุทวีปอินเดีย (ในพื้นที่กัศมีร์และบริเวณรอบ ๆ) ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 8 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 12[4][1][5] ในอดีตเคยมีการใช้กันอย่างแพร่หลาย ภายหลังใช้กันเฉพาะบริเวณกัศมีร์ และปัจจุบันแทบไม่มีใครใช้นอกจากสังคมบัณฑิตกัศมีร์ที่ใช้กันในทางศาสนา

อักษรนี้เป็นอักษรพื้นเมืองของกัศมีร์และตั้งชื่อตามเทพีศารทาหรือพระสุรัสวดี เทพีแห่งการเรียนรู้และเทพีหลักในวิหารศารทาปีฐ[6]

ตัวอักษร

[]

สระ

[]
ทับศัพท์ สัทอักษรสากล ตำแหน่ง
เดี่ยว		 เชื่อม
รูปอักษร ตัวอย่าง รูปพิเศษ
a [ɐ] 𑆃 (ไม่มี) (𑆥 pa)
ā [aː] 𑆄 𑆳 𑆥𑆳 pā 𑆕 → 𑆕𑆳; 𑆘 → 𑆘𑆳; 𑆛 → 𑆛𑆳; 𑆟 → 𑆟𑆳
i [ɪ] 𑆅 𑆴 𑆥𑆴 pi
ī [iː] 𑆆 𑆵 𑆥𑆵 pī
u [ʊ] 𑆇 𑆶 𑆥𑆶 pu 𑆑 → 𑆑𑆶; 𑆓 → 𑆓𑆶; 𑆙 → 𑆙𑆶; 𑆚 → 𑆚𑆶; 𑆝 → 𑆝𑆶; 𑆠 → 𑆠𑆶; 𑆨 → 𑆨𑆶; 𑆫 → 𑆫𑆶; 𑆯 → 𑆯𑆶
ū [uː] 𑆈 𑆷 𑆥𑆷 pū 𑆑 → 𑆑𑆷; 𑆓 → 𑆓𑆷; 𑆙 → 𑆙𑆷; 𑆚 → 𑆚𑆷; 𑆝 → 𑆝𑆷; 𑆠 → 𑆠𑆷; 𑆨 → 𑆨𑆷; 𑆫 → 𑆫𑆷; 𑆯 → 𑆯𑆷
r̥ [r̩] 𑆉 𑆸 𑆥𑆸 pr̥ 𑆑 → 𑆑𑆸
r̥̄ [r̩ː] 𑆊 𑆹 𑆥𑆹 pr̥̄ 𑆑 → 𑆑𑆹
l̥ [l̩] 𑆋 𑆺 𑆥𑆺 pl̥
l̥̄ [l̩ː] 𑆌 𑆻 𑆥𑆻 pl̥̄
ē [eː] 𑆍 𑆼 𑆥𑆼 pē
ai [aːi̯], [ai], [ɐi], [ɛi] 𑆎 𑆽 𑆥𑆽 pai
ō [oː] 𑆏 𑆾 𑆥𑆾 pō
au [aːu̯], [au], [ɐu], [ɔu] 𑆐 𑆿 𑆥𑆿 pau
am̐ [◌̃] 𑆃𑆀 𑆀 𑆥𑆀 pam̐
aṃ [n], [m] 𑆃𑆁 𑆁 𑆥𑆁 paṃ
aḥ [h] 𑆃𑆂 𑆂 𑆥𑆂 paḥ

พยัญชนะ

[]
รูปอักขระเดี่ยว ทับศัพท์ สัทอักษรสากล
𑆑 ka [kɐ]
𑆒 kha [kʰɐ]
𑆓 ga [ɡɐ]
𑆔 gha [ɡʱɐ]
𑆕 ṅa [ŋɐ]
𑆖 ca [tɕɐ]
𑆗 cha [tɕʰɐ]
𑆘 ja [dʑɐ]
𑆙 jha [dʑʱɐ]
𑆚 ña [ɲɐ]
𑆛 ṭa [ʈɐ]
𑆜 ṭha [ʈʰɐ]
𑆝 ḍa [ɖɐ]
𑆞 ḍha [ɖʱɐ]
𑆟 ṇa [ɳɐ]
𑆠 ta [tɐ]
𑆡 tha [tʰɐ]
𑆢 da [dɐ]
𑆣 dha [dʱɐ]
𑆤 na [nɐ]
𑆥 pa [pɐ]
𑆦 pha [pʰɐ]
𑆧 ba [bɐ]
𑆨 bha [bʱɐ]
𑆩 ma [mɐ]
𑆪 ya [jɐ]
𑆫 ra [rɐ] , [ɾɐ], [ɽɐ], [ɾ̪ɐ]
𑆬 la [lɐ]
𑆭 ḷa [ɭɐ]
𑆮 va [ʋɐ]
𑆯 śa [ɕɐ]
𑆰 ṣa [ʂɐ]
𑆱 sa [sɐ]
𑆲 ha [ɦɐ]

ตัวเลข

[]
ศารทาอารบิก
𑇐0
𑇑1
𑇒2
𑇓3
𑇔4
𑇕5
𑇖6
𑇗7
𑇘8
𑇙9

อักษรศารทาใช้สัญลักษณ์ตำแหน่งระบบตัวเลขฐานสิบของตนเอง

ภาพ

[]

ยูนิโคด

[]

อักษรศารทาถูกเพิ่มในยูนิโคดเมื่อเดือนมกราคม ค.ศ. 2012 ในรุ่น 6.1[7]

บล็อกยูนิโคดสำหรับอักษรศารทาอยู่ในช่อง U+11180-U+111DF: แม่แบบ:Unicode chart Sharada

อ้างอิง

[]
  1. Singh, Upinder (2008). A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century (ภาษาอังกฤษ). Pearson Education India. p. 43. ISBN 9788131711200.
  2. Daniels, P.T. (January 2008). "Writing systems of major and minor languages". {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  3. Masica, Colin (1993). The Indo-Aryan languages. p. 143.
  4. Selin, Helaine (2008). Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures (ภาษาอังกฤษ). Springer Science & Business Media. p. Bakhshali Manuscript entry. Bibcode:2008ehst.book.....S. ISBN 9781402045592.
  5. Sir George Grierson. (1916). "On the Sharada Alphabet". Journal of the Royal Asiatic Society, 17.
  6. . The Hindu. 17 May 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 February 2007. สืบค้นเมื่อ 13 August 2012.
  7. Pandey, Anshuman (2009-08-05). "L2/09-074R2: Proposal to encode the Sharada Script in ISO/IEC 10646" (PDF).

แหล่งข้อมูลอื่น

[]

วิกิพีเดีย, วิกิ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, มือถือ, โทรศัพท์, แอนดรอยด์, ไอโอเอส, แอปเปิ้ล, สมาร์ทโฟน, พีซี, เว็บ, คอมพิวเตอร์, ข้อมูลเกี่ยวกับ อักษรศารทา, อักษรศารทา คืออะไร? อักษรศารทา หมายความว่าอะไร?

คุณอาจชอบ
0 ตอบกลับ

ฝากคำตอบ

ต้องการเข้าร่วมการสนทนาหรือไม่?
คุณสามารถร่วมเขียนได้!

เขียนคำตอบ

ช่องที่จำเป็นถูกทำเครื่องหมายด้วยดาว *