วิกิพีเดีย
คุณอยู่ที่นี่: / / อักษรไทย

อักษรไทย

/ 0 ความคิดเห็น/ใน / โดย

อักษรไทย เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษาไทยและภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ เช่น คำเมือง, อีสาน, ภาษาไทยใต้, มลายูปัตตานี เป็นต้น ในประเทศไทย มีพยัญชนะ 44 รูป สระ 21 รูป วรรณยุกต์ 4 รูป และเครื่องหมายอื่น ๆ อีกจำนวนหนึ่ง พยัญชนะไทยจะเรียงตัวไปตามแนวนอน จากซ้ายไปขวา ส่วนสระจะอยู่หน้า บน ล่าง และหลังพยัญชนะประกอบคำแล้วแต่ชนิดของสระ

อักษรไทย
image
ชนิด
ผู้ประดิษฐ์พ่อขุนรามคำแหงมหาราช
ช่วงยุค
พ.ศ. 1826 (ค.ศ. 1283) – ปัจจุบัน
ทิศทางซ้ายไปขวา image
ภาษาพูดมาตรฐาน:
ภาษาไทย, ภาษาไทยใต้
ไม่เป็นมาตรฐาน:
คำเมือง, อีสาน,
มลายูปัตตานี, และอื่นๆ
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่
ไฮเออโรกลีฟอียิปต์
  • ชุดตัวอักษรไซนายดั้งเดิม
    • ชุดตัวอักษรฟินิเชีย
      • ชุดตัวอักษรแอราเมอิก
ระบบลูก
อักษรไทเวียด
ระบบพี่น้อง
อักษรฝักขาม
อักษรลาว
ISO 15924
ISO 15924Thai (352), ​Thai
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง
Thai
ช่วงยูนิโคด
U+0E00–U+0E7F
 บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ

อักษรไทยไม่มีการแยกตัวอักษรพิมพ์ใหญ่และพิมพ์เล็กอย่างอักษรโรมัน และไม่มีการเว้นวรรคระหว่างคำ เมื่อจบหนึ่งประโยคจะลงท้ายด้วยการเว้นวรรค กับมีเครื่องหมายวรรคตอนจำนวนหนึ่ง

ภาษาไทยมีเลขไทยเป็นของตัวเอง แต่นิยมใช้ตัวเลขอาหรับเป็นส่วนใหญ่ในชีวิตประจำวัน

ประวัติและวิวัฒนาการ

image
จารึกพ่อขุนรามคำแหง จารึกที่เก่าแห่ที่สุดที่ใช้อักษรไทยดั้งเดิม (พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร)
image
วิวัฒนาการอักษรไทย

อักษรไทยมีที่มาจากอักษรสุโขทัย ซึ่งพัฒนามาจากอักษรขอมไทยเก่า ซึ่งเป็นรูปเขียนแบบอักษรพราหมีใต้ที่มาจากอักษรปัลลวะ ตามธรรมเนียมระบุว่าราว พ.ศ. 1826 พ่อขุนรามคำแหงทรงประดิษฐ์อักษรไทยขึ้น อักษรไทยที่เก่าแก่ที่สุดที่รับรองได้มาจากจารึกพ่อขุนรามคำแหงที่สลักขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1835 อย่างไรก็ตาม มีนักวิชาการบางส่วนตั้งคำถามถึงความน่าเชื่อถือของสิ่งนี้

อักษรไทยถือเป็นอักษรแรกบนโลกที่ประดิษฐ์เครื่องหมายวรรณยุกต์เพื่อระบุวรรณยุกต์เฉพาะที่ไม่ปรากฏในกลุ่มภาษามอญ-เขมร (ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก), ตระกูลภาษาดราวิเดียน และกลุ่มภาษาอินโด-อารยันที่อักษรนี้สืบมาหรือได้รับอิทธิพลบางส่วน แม้ว่าภาษาจีนและภาษาในตระกูลภาษาจีน-ทิเบตต่างมีวรรณยุกต์เฉพาะในระบบเสียงตนเอง แต่ไม่มีเครื่องหมายวรรณยุกต์ในอักขรวิธีของตนเอง ทำให้เครื่องหมายวรรณยุกต์เป็นสิ่งประดิษฐ์ในภาษาไทยที่ภายหลังส่งอิทธิพลต่อกลุ่มภาษาไทอื่น ๆ และตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่าบางส่วนในอินโดจีน นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มกลุ่มพยัญชนะ (consonant clusters) ที่เขียนในแนวนอนและต่อเนื่อง แทนที่จะเขียนพยัญชนะตัวที่สองไว้ด้านล่างพยัญชนะตัวแรก ท้ายที่สุด อักษรไทยเคยเขียนเครื่องหมายสระทุกแบบบนบรรทัดหลัก แต่หลังจากนั้นไม่นานสิ่งนี้ไม่เป็นที่นิยมอีก

อักษรไทยมีการปรับปรุงอยู่เรื่อย ๆ ในสมัยพญาฦๅไทราว พ.ศ. 1900 มีการแก้ไขตัวอักษรให้ผิดเพี้ยนไปบ้างเล็กน้อย โดยเฉพาะการเพิ่มเชิงที่ตัว ญ ซึ่งใช้ติดต่อเรื่อยมาจนทุกวันนี้ คาดว่าน่าจะเอาอย่างมาจากขอมโบราณ ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ราว พ.ศ. 2223 ตัวอักษรเริ่มมีทรวดทรงดีขึ้นแต่ก็ไม่ทิ้งเค้าเดิม มีบางตัวเท่านั้นที่แก้ไขผิดไปจากเดิม คือตัว ฎ และ ธ ซึ่งเหมือนกับที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน นักวิชาการจำนวนหนึ่งเชื่อว่าในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ตัวอักษรและการใช้งานมีความคล้ายคลึงกับในปัจจุบันมากที่สุด

อักษรไทย

อักษรไทย
รูปพยัญชนะ
ก ข ฃ ค ฅ ฆ ง จ
ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ
ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ
น บ ป ผ ฝ พ ฟ ภ
ม ย ร ล ว ศ ษ ส
ห ฬ อ ฮ
รูปสระ
ะ –ั า –ํ –ิ ' "
–ุ –ู เ โ ใ ไ –็
อ ว ย ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
–่ –้ –๊ –๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
–์ –๎ –ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
ฯ ฯลฯ ๆ
๏ ๚ ๛ ┼

พยัญชนะ

พยัญชนะไทยมี 44 รูป แต่ละตัวมีชื่อเรียกโดยเฉพาะ สามารถแบ่งตามฐานที่ใช้ในการออกเสียงเป็นวรรค เสียงอ่านที่กำกับไว้คือเสียงเมื่อเป็นพยัญชนะต้น

วรรค ฐานกรณ์ กักสิถิล กักธนิตหรือเสียดแทรก นาสิก
วรรค กะ เพดานอ่อน ก ไก่
[k~g] 		ข ไข่
[kʰ~x] 		ฃ ขวด¹
[kʰ~x] 		ค ควาย
[kʰ~x] 		ฅ คน¹
[kʰ~x] 		ฆ ระฆัง
[kʰ~x] 		ง งู
[ŋ]
วรรค จะ เพดานแข็ง จ จาน
[t͡ɕ] 		ฉ ฉิ่ง
[t͡ɕʰ] 		ช ช้าง
[t͡ɕʰ] 		ซ โซ่
[s~z~ɕ] 		ฌ เฌอ
[t͡ɕʰ] 		ญ หญิง
[ɲ]²
วรรค ฏะ ปุ่มเหงือก ฎ ชฎา
[d̪] 		ฏ ปฏัก
[t̪] 		ฐ ฐาน
[tʰ] 		ฑ มณโฑ
[tʰ]/[d̪] 		ฒ ผู้เฒ่า
[tʰ]		 ณ เณร
[n]
วรรค ตะ ด เด็ก
[d̪]		 ต เต่า
[t̪] 		ถ ถุง
[tʰ] 		ท ทหาร
[tʰ] 		ธ ธง
[tʰ]		 น หนู
[n]
วรรค ปะ ริมฝีปาก บ ใบไม้
[b]		 ป ปลา
[p] 		ผ ผึ้ง
[pʰ]		 ฝ ฝา
[f] 		พ พาน
[pʰ]		 ฟ ฟัน
[f] 		ภ สำเภา
[pʰ]		 ม ม้า
[m]
ไตรยางศ์ กลาง สูง ต่ำ
วรรค เปิดหรือรัว เสียดแทรก เปิดข้างลิ้น
ปุ่มเหงือก		 กัก
เส้นเสียง		 เสียดแทรก
เส้นเสียง
เศษวรรค ย ยักษ์
[j]		 ร เรือ
[r~ɹ]		 ล ลิง
[l]		 ว แหวน
[ʋ~w] 		ศ ศาลา
[s~z~ɕ] 		ษ ฤๅษี
[s~z~ɕ] 		ส เสือ
[s~z~ɕ] 		ห หีบ
[h] 		ฬ จุฬา
[l]		 อ อ่าง³
[ʔ]		 ฮ นกฮูก
[h]
ไตรยางศ์ ต่ำ สูง ต่ำ กลาง ต่ำ
  1. ฃ และ ฅ เป็นอักษรที่ในปัจจุบันเลิกใช้แล้ว
  2. ในปัจจุบันเสียงนี้ถูกแทนที่ด้วย /j/ ในภาษาไทยกลาง แต่ยังคงพบได้ในภาษาไทยถิ่นอื่นๆ เช่น ภาษาไทยอีสาน เป็นต้น
  3. อ ถือว่าเป็นเสียงว่างให้รูปสระมาเกาะได้

พยัญชนะไทยยังแบ่งออกเป็น 3 หมู่ เรียกว่า ไตรยางศ์ ประกอบด้วย

  • อักษรสูง 11 ตัว ได้แก่ ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห
  • อักษรกลาง 9 ตัว ได้แก่ ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ
  • อักษรต่ำ 24 ตัว ได้แก่ ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ

ความถี่ของพยัญชนะไทย พยัญชนะไทยที่ใช้บ่อยที่สุดคือ น และที่ใช้น้อยที่สุดคือ ฅ ความถี่ที่แสดงในตารางอาจแตกต่างกันในทางปฏิบัติตามประเภทของข้อความ (ผู้อ่านสามารถทดลองเปิดหน้าข่าว หรือเปิดหนังสือ ebook สักเล่มแล้วลอง ค้นหา(search) อักษรโดดๆ เช่น ก ข ค ... จะพบว่าพยัญชนะไทยที่ใช้มากที่สุดในเอกสารนั้นคือ น (นอ หนู) หรืออาจจะเป็นตัวพยัญชนะ ร อ บ้างในบางเอกสารเท่านั้น)

จุดรหัส ชื่อตัวอักษร พยัญชนะ
ไทย 		TNC v.1 LEXiTRON Data 2.0 พจนานุกรมราชบัณฑิตฯ 2554
ยูนิโคด ความถี่
U+0E19 NO NU น 9.68% 8.61% 8.29%
U+0E23 RO RUA ร 7.47% 9.17% 9.04%
U+0E2D O ANG อ 7.44% 6.61% 6.42%
U+0E01 KO KAI ก 7.35% 7.54% 7.79%
U+0E07 NGO NGU ง 6.90% 6.26% 5.66%
U+0E21 MO MA ม 6.24% 5.77% 5.78%
U+0E22 YO YAK ย 4.90% 4.90% 5.18%
U+0E27 WO WAEN ว 4.80% 4.71% 4.56%
U+0E25 LO LING ล 3.97% 4.26% 4.85%
U+0E14 DO DEK ด 3.96% 3.89% 3.60%
U+0E17 THO THAHAN ท 3.75% 2.89% 2.73%
U+0E2B HO HIP ห 3.59% 3.26% 3.67%
U+0E15 TO TAO ต 3.31% 3.81% 3.93%
U+0E04 KHO KHWAI ค 3.09% 3.35% 2.47%
U+0E2A SO SUA ส 3.07% 3.84% 4.13%
U+0E1B PO PLA ป 2.90% 2.60% 2.76%
U+0E1A BO BAIMAI บ 2.88% 3.06% 3.06%
U+0E08 CHO CHAN จ 2.69% 2.05% 1.98%
U+0E02 KHO KHAI ข 2.13% 1.78% 1.88%
U+0E1E PHO PHAN พ 1.95% 2.27% 2.43%
U+0E0A CHO CHANG ช 1.56% 1.73% 1.75%
U+0E1C PHO PHUNG ผ 0.86% 0.87% 0.72%
U+0E16 THO THUNG ถ 0.79% 0.79% 0.73%
U+0E13 NO NEN ณ 0.64% 0.65% 0.80%
U+0E28 SO SALA ศ 0.60% 0.89% 0.90%
U+0E18 THO THONG ธ 0.56% 0.63% 0.78%
U+0E29 SO RUSI ษ 0.47% 0.56% 0.60%
U+0E0D YO YING ญ 0.46% 0.57% 0.57%
U+0E20 PHO SAMPHAO ภ 0.44% 0.61% 0.70%
U+0E0B SO SO ซ 0.42% 0.45% 0.43%
U+0E09 CHO CHING ฉ 0.25% 0.29% 0.36%
U+0E10 THO THAN ฐ 0.20% 0.15% 0.20%
U+0E1F FO FAN ฟ 0.18% 0.44% 0.33%
U+0E1D FO FA ฝ 0.13% 0.24% 0.20%
U+0E0F TO PATAK ฏ 0.08% 0.08% 0.14%
U+0E0E DO CHADA ฎ 0.08% 0.08% 0.08%
U+0E12 THO PHUTHAO ฒ 0.07% 0.04% 0.04%
U+0E2E HO NOKHUK ฮ 0.06% 0.10% 0.12%
U+0E11 THO NANGMONTHO ฑ 0.03% 0.11% 0.14%
U+0E06 KHO RAKHANG ฆ 0.03% 0.07% 0.12%
U+0E2C LO CHULA ฬ 0.02% 0.03% 0.07%
U+0E0C CHO CHOE ฌ 0.003% 0.01% 0.03%
U+0E03 KHO KHUAT ฃ 0.001% 0% 0%
U+0E05 KHO KHON ฅ 0.0003% 0% 0%

1: นับความถี่จาก Thai National Corpus (1st version on CQPweb) จำนวน 34,782,267 โทเค็น
2: นับความถี่ จากฐานข้อมูล LEXiTRON Data 2.0 จำนวนคำศัพท์ในพจนานุกรม 32,365 คำ เก็บถาวร 2017-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
3: นับความถี่จากฐานข้อมูล พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ จำนวนคำศัพท์ในพจนานุกรม 39,191 คำ (db.version 2018.07.24)

สระ

สระในภาษาไทยมี 21 รูป ซึ่งรูปสระเหล่านี้จะนำไปประกอบเป็นรูปสระที่ใช้จริงอีกต่อหนึ่ง (ดูที่ ภาษาไทย)

วรรณยุกต์

วรรณยุกต์ในภาษาไทยมี 4 รูป 5 เสียง

เสียงวรรณยุกต์ไทยตามหลักภาษาศาสตร์ แบ่งได้ดังนี้

  • เสียงสามัญ (ระดับเสียงกึ่งสูง-กลาง)
  • เสียงเอก (ระดับเสียงกึ่งต่ำ-ต่ำ)
  • เสียงโท (ระดับเสียงสูง-ต่ำ)
  • เสียงตรี (ระดับเสียงกึ่งสูง-สูง)
  • เสียงจัตวา (ระดับเสียงต่ำ-กึ่งสูง)

รูปวรรณยุกต์

เครื่องหมายวรรณยุกต์ในภาษาไทย มี 4 รูป ดังนี้

ไม้เอก (-่) ไม้โท (-้) ไม้ตรี (-๊) และ ไม้จัตวา (-๋)

อย่างไรก็ตาม ในจารึกสมัยโบราณ เช่น ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง มีเครื่องหมายวรรณยุกต์เพียง 2 รูป คือ ไม้เอก (-่) และไม้โท (-๋)[ต้องการอ้างอิง] เช่น น๋อง (น้อง), ห๋า (ห้า)

การผันเสียงวรรณยุกต์

โดยทั่วไปเสียงพยางค์หนึ่งในภาษาไทย สามารถผันได้ ๕ เสียงวรรณยุกต์ แต่ในภาษาเขียน จะมีกฎเกณฑ์การผันที่ตายตัว ดังนี้

หมู่อักษร-คำเป็นคำตาย เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา
อักษรกลาง คำเป็น กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า
อักษรกลาง คำตาย สระสั้น - กะ ก้ะ ก๊ะ ก๋ะ
อักษรกลาง คำตาย สระยาว - กาบ ก้าบ ก๊าบ ก๋าบ
อักษรสูง คำเป็น - ข่า ข้า - ขา
อักษรสูง คำตาย สระสั้น - ขะ ข้ะ - -
อักษรสูง คำตาย สระยาว - ขาบ ข้าบ - -
อักษรต่ำ คำเป็น คา - ค่า ค้า -
อักษรต่ำ คำตาย สระสั้น - - ค่ะ คะ ค๋ะ
อักษรต่ำ คำตาย สระยาว - - คาบ ค้าบ ค๋าบ

คำตายของอักษรกลางและอักษรสูง ไม่ว่าสระจะเป็นเสียงสั้นหรือเสียงยาวก็ผันวรรณยุกต์ตามรูปแบบเดียวกัน เว้นแต่คำตายของอักษรต่ำ เมื่อเป็นสระเสียงสั้นหรือเสียงยาวจะผันคนละแบบ

อักษรต่ำและอักษรสูงไม่สามารถผันให้ครบ ๕ เสียงได้ จึงมักจะใช้อักษรเสียงเดียวกันจากอีกหมู่หนึ่งมาใช้เป็นอักษรนำ โดยมีอักษรสูงนำ (ยกเว้นอักษร อ ซึ่งเป็นอักษรกลาง สามารถนำ อักษร ย ได้) เช่น นา หน่า น่า น้า หนา, มี หมี่ มี่ มี้ หมี

ตัวเลข

ตัวเลขที่เป็นอักษรไทย เรียกว่าเลขไทย มีลักษณะดังนี้

๐ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙

วิธีการบอกจำนวนใช้ระบบประจำหลักเหมือนกับตระกูลตัวเลขอาหรับอื่น ๆ

เครื่องหมายวรรคตอน

รหัสยูนิโคดสำหรับอักษรไทย

ช่วงรหัสยูนิโคด (Unicode) ของอักษรไทย คือ U+0E00 ถึง U+0E7F

ไทย
Unicode.org chart (PDF)
  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+0E0x   ก ข ฃ ค ฅ ฆ ง จ ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ
U+0E1x ฐ ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ น บ ป ผ ฝ พ ฟ
U+0E2x ภ ม ย ร ฤ ล ฦ ว ศ ษ ส ห ฬ อ ฮ ฯ
U+0E3x ะ ั า ำ ิ ี ึ ื ุ ู ฺ         ฿
U+0E4x เ แ โ ใ ไ ๅ ๆ ็ ่ ้ ๊ ๋ ์ ํ ๎ ๏
U+0E5x ๐ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๚ ๛        
U+0E6x                                
U+0E7x                                


ดูเพิ่ม

  • ISO/IEC 8859-11
  • TIS-620
  • ภาษาไทย

อ้างอิง

  1. Hartmann, John F. (1986), The spread of South Indic scripts in Southeast Asia, p. 8
  2. Diller, Anthony V.N. (1996). "Thai orthography and the history of marking tone" (PDF). Oriens Extremus: 228–248. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ Oct 3, 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

image
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อักษรไทย
  • Interactive Thai alphabet with audio
  • Comprehensive free Thai alphabet resource
  • Comparing Thai script with Devanagari, Khmer, Burmese, and Tai Tham
  • Omniglot – Thai
  • Thai consonants
  • Thai vowels
  • Transliterations for Thai Vowels, Thai Consonants
  • Phonetic Organization of the Thai Consonants, by Richard Wordingham
  • Virtual Thai Keyboard Freeware for the Windows operating system
  • Insert Zero-Width Space Character – This utility prepares Thai text by inserting the Unicode "Zero-Width Space Character" between detected word breaks.

วิกิพีเดีย, วิกิ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, มือถือ, โทรศัพท์, แอนดรอยด์, ไอโอเอส, แอปเปิ้ล, สมาร์ทโฟน, พีซี, เว็บ, คอมพิวเตอร์, ข้อมูลเกี่ยวกับ อักษรไทย, อักษรไทย คืออะไร? อักษรไทย หมายความว่าอะไร?

คุณอาจชอบ
0 ตอบกลับ

ฝากคำตอบ

ต้องการเข้าร่วมการสนทนาหรือไม่?
คุณสามารถร่วมเขียนได้!

เขียนคำตอบ

ช่องที่จำเป็นถูกทำเครื่องหมายด้วยดาว *

เอชดีไอยุโรป