แขวงพงสาลี

พงสาลี (ลาว: ຜົ້ງສາລີ, ผ้งสาลี) เป็นแขวงที่อยู่ทางเหนือสุดของประเทศลาวโดยมีพงสาลีเป็นเมืองหลัก พงสาลีตั้งอยู่ระหว่างมณฑลยูนนาน (ประเทศจีน) กับจังหวัดเดี่ยนเบียนของประเทศเวียดนาม ในอดีต วัฒนธรรมในบริเวณนี้ได้รับอิทธิพลจากประเทศจีนอย่างมาก

แขวงพงสาลี ແຂວງ ຜົ້ງສາລີ
แขวง
พงสาลี เมืองหลักของแขวง
แผนที่แขวงผงสาลี
ที่ตั้งของแขวงพงสาลีในประเทศลาว
พิกัด: 21°41′00″N 102°06′00″E / 21.683333°N 102.1°E / 21.683333; 102.1
ประเทศ	ลาว
เมืองหลัก	พงสาลี
พื้นที่
• ทั้งหมด	16,270 ตร.กม. (6,280 ตร.ไมล์)
ประชากร  (สำมะโน ค.ศ. 2015)
• ทั้งหมด	177,989 คน
• ความหนาแน่น	11 คน/ตร.กม. (28 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	UTC+7 (เวลาในประเทศลาว)
รหัส ISO 3166	LA-PH
HDI (2017)	0.497 ต่ำ · อันดับที่ 17

ที่ตั้ง

• ทิศเหนือ ติดกับเมืองผูเอ่อร์ มณฑลยูนนาน ประเทศจีน
• ทิศตะวันออก ติดกับจังหวัดเดี่ยนเบียน ประเทศเวียดนาม
• ทิศใต้ ติดกับแขวงหลวงพระบางและแขวงอุดมไซ
• ทิศตะวันตก ติดกับอำเภอเมืองล้า เขตปกครองตนเองชนชาติไท สิบสองปันนา ประเทศจีน

ประวัติ

พงสาลีเป็นดินแดนของลาวที่ติดกับประเทศจีนและเวียดนาม จึงเป็นพื้นที่ยุทธศาสตร์ที่ถูกหัวเมืองใหญ่ทั้งหลายเข้ามายึดครองในอดีต ในปัจจุบันพงสาลีเป็นเมืองหลักของแขวง มีประชากร 167,181 คน ตัวเมืองตั้งอยู่บนภูเขาสูง 1,400 เมตร ในเขตเขาภูฟ้า ทำให้อากาศเย็นสบายตลอดปี และเนื่องจากตั้งอยู่ในชัยภูมิอันเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ คืออยู่ตรงกึ่งกลางระหว่างจีนกับเวียดนาม ฝรั่งเศสจึงให้ความสำคัญกับพื้นที่แถบนี้มากถึงกับสั่งการให้ตั้งค่ายกองทหารรักษาการณ์ขึ้น ดังมีร่องรอยของสถาปัตยกรรมแบบฝรั่งเศสปรากฏให้เห็นตามซอยต่าง ๆ แม้จะถูกอาคารพาณิชย์ของจีนที่เน้นประโยชน์ใช้สอยบดบังไปส่วนใหญ่

ตามบันทึกกล่าวไว้ว่า ในอดีตพงสาลีมีฐานะเป็นหนึ่งในเมืองของชาวไทลื้อในแคว้นสิบสองปันนาของจีน แต่ฝรั่งเศสได้แย่งมาจากจีนในสนธิสัญญาที่ทำขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2438 ต่อมาเมื่อตกเป็นของลาว จึงกลายเป็นแขวงที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติมากที่สุดแขวงหนึ่ง มีทั้งชาวม้ง อาข่า เย้า และไทเผ่าต่าง ๆ รวมถึงชาวเวียดนามและจีน เนื่องจากรัฐบาลลาวมีนโยบายที่จะสร้างเอกภาพในความหลากหลาย จึงได้รวมชนกลุ่มน้อยถึง 23 เผ่าเข้าด้วยกัน

การปกครอง

แขวงพงสาลีประกอบด้วยเมืองต่าง ๆ ดังต่อไปนี้

แผนที่	รหัส	ชื่อ	อักษรลาว	ประชากร (ค.ศ. 2015)
	02-01	เมืองผงสาลี	ຜົ້ງສາລີ	23,337
	02-02	เมืองใหม่	ໃໝ່	26,361
	02-03	เมืองขวา	ຂວາ	26,164
	02-04	เมืองสำพัน	ສຳພັນ	24,420
	02-05	เมืองบุนเหนือ	ບຸນເໜືອ	22,285
	02-06	เมืองยอดอู	ຍອດອູ	31,145
	02-07	เมืองบุนใต้	ບຸນໃຕ້	24,277

สถานที่ท่องเที่ยว

• พิพิธภัณฑ์ชนเผ่า
• ตลาดเช้า
• ยอดภูฟ้าและพระธาตุภูฟ้า

อ้างอิง

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แขวงพงสาลี

1. "Sub-national HDI - Area Database - Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-09-13.
2. "Phongsaly Province". Lao Tourism Organization. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 May 2013. สืบค้นเมื่อ 1 December 2012.

บรรณานุกรม

• Michaud, Jean (2006). Peoples of the Southeast Asian Massif. Scarecrow Press. pp. 21–. ISBN 978-0-8108-5466-6.
• Pholsena, Vatthana (2006). Post-war Laos: The Politics of Culture, History, And Identity. Cornell University Press. pp. 41–. ISBN 978-0-8014-7320-3.
• Tan, Andrew Tian Huat (2007). A Handbook of Terrorism and Insurgency in Southeast Asia. Edward Elgar Publishing. pp. 354–. ISBN 978-1-84542-543-2.
• Ruud van Dijk, บ.ก. (2008). Encyclopedia of the Cold War. Taylor & Francis US. pp. 532–. ISBN 978-0-415-97515-5.
• Williams, Paul; Ladwig, Patrice (26 April 2012). Buddhist Funeral Cultures of Southeast Asia and China. Cambridge University Press. pp. 100–. ISBN 978-1-107-00388-0.

ภาษา

• Kingsadā, Thō̜ngphet, and Tadahiko Shintani. 1999. Basic Vocabularies of the Languages Spoken in Phongxaly, Lao P.D.R. Tokyo: Institute for the Study of Languages and Cultures of Asia and Africa (ILCAA).
• Shintani, Tadahiko, Ryuichi Kosaka, and Takashi Kato. 2001. Linguistic Survey of Phongxaly, Lao P.D.R. Tokyo: Institute for the Study of Languages and Cultures of Asia and Africa (ILCAA).
• Kato, Takashi. 2008. Linguistic Survey of Tibeto-Burman languages in Lao P.D.R. Tokyo: Institute for the Study of Languages and Cultures of Asia and Africa (ILCAA).