ภาษานอร์สโบราณ

ภาษานอร์สเก่า เป็นภาษากลุ่มเจอร์แมนิกเหนือ พูดในสแกนดิเนเวียและอาณานิคมโพ้นทะเลของชาวสแกนดิเนเวียในยุคไวกิงจนถึงประมาณ ค.ศ. 1300 ภาษานอร์สเก่าพัฒนามาจากภาษานอร์สดั้งเดิมในคริสต์ศตวรรษที่ 8 และพัฒนาไปเป็นภาษาเจอร์แมนิกเหนือหลายภาษาหลังยุคไวกิง ภาษาในปัจจุบันที่มาจากภาษานอร์สเก่าได้แก่ภาษาไอซ์แลนด์ แฟโร นอร์เวย์ เดนมาร์ก และสวีเดน

ภาษานอร์สเก่า
dǫnsk tunga norrønt mál
ภูมิภาค	สแกนดิเนเวีย ไอซ์แลนด์ กรีนแลนด์ หมู่เกาะแฟโร บริเตนใหญ่ ไอร์แลนด์ นอร์ม็องดี วินแลนด์ โวลกา
สูญแล้ว	พัฒนาไปเป็นภาษากลุ่มเจอร์แมนิกเหนือหลายภาษาภายในคริสต์ศตวรรษที่ 14
ตระกูลภาษา	อินโด-ยูโรเปียน เจอร์แมนิก เจอร์แมนิกเหนือ ภาษานอร์สเก่า
ระบบการเขียน	อักษรรูนส์ ภายหลังใช้อักษรละติน
รหัสภาษา
ISO 639-2	non
ISO 639-3	non

มีการทดสอบ ภาษานอร์สเก่า ของวิกิพีเดีย ที่วิกิมีเดีย อินคิวเบเตอร์