กลุ่มภาษามอญ

กลุ่มภาษามอญ (Monic languages) เป็นกลุ่มภาษาหนึ่งของตระกูลภาษา ออสโตรเอเชียติก เป็นกลุ่มภาษาที่มีการใช้งานมาแต่ครั้งโบราณในเขตประเทศไทยและแถบพม่าตอนล่าง

กลุ่มภาษามอญ
ภูมิภาค:	อินโดจีน
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์:	ออสโตรเอเชียติก กลุ่มภาษามอญ
ภาษาดั้งเดิม:	มอญเก่า
กลุ่มย่อย:	ญัฮกุร กลาง ใต้ มอญกลาง วรรณกรรมมอญ มอญโร (Mon Ro): ภาษาถิ่นเหนือสุด พูดในพื้นที่ หงสาวดี-ปอง-ซี่นไจ มอญโรตะวันตก: พูดในพื้นที่ตอนเหนือ เมาะตะมะ ถึง สะเทิม มอญโรตะวันออก: พูดในพื้นที่เล็กๆ ทางฝั่งใต้ของ แม่น้ำไจง์ มอญราว (Mon Rao) : พูดในพื้นที่ มอละมไยน์ ทอดยาวไปทางใต้หลายร้อยกิโลเมตรถึง ทวาย มอญราวเหนือ กะมาแวะ มอญราวใต้ เย่ มอญราว: ชาติพันธุ์มอญใต้สุด ไทยมอญ (ผสมผสานมอญโรและมอญราว) ภาษาดั้งเดิม ตัวอย่างชื่อสัตว์และพืชใน กลุ่มภาษามอญดั้งเดิม, ญัฮกุรดั้งเดิม, และมอญดั้งเดิม (ดิฟโฟลธ 1984) สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สายพันธุ์ กลุ่มภาษามอญดั้งเดิม ญัฮกุรดั้งเดิม มอญดั้งเดิม กระแต *[c/s]naaʔ *ɕhna̱aʔ เสือโคร่งอินโดจีน *klaaʔ *khla̱aʔ *kla̱ʔ นากใหญ่ขนเรียบ, นากใหญ่ธรรมดา *phɛɛʔ *phɛ̱ɛʔ *phɛ̱ʔ กระทิง *kndiiŋ *kənti̤iɲ *kəlɤ̱i̯ɲ กวางป่า *tɓuŋ *thbu̱ŋ *ɓɒ̱ɨ̯ŋ ละองละมั่ง *[r]maŋ *ləma̤ŋ *mɛ̤a̯ŋ เก้งธรรมดา, เก้งหม้อ *pas *pa̱j̊ *pɔ̱h เม่นใหญ่แผงคอยาว *lmliəŋ *ləmli̤aŋ *pəli̤ə̯ŋ หมีควาย *kmu̱m *khmu̱m *[k]hmi̱m สัตว์ปีก สายพันธุ์ กลุ่มภาษามอญดั้งเดิม ญัฮกุรดั้งเดิม มอญดั้งเดิม อีแก *klʔaak *kəlʔa̱ak *həɗa̱i̯c นกตบยุงหางยาว *klwaaʔ *kəwa̱aʔ *kəwa̱ʔ นกตบยุงหางยาว? *ʔ[m]blak *bla̱k *ʔəplɛ̤a̯k อินทรีเหยี่ยว *liŋ-liəŋ *liŋ-li̤aŋ *kəni̤ə̯ŋ ไก่ป่า *tjaaŋ *chja̱aŋ *ca̱i̯ɲ นกแก้วโม่ง *kreeɲ *krə̱əɲ *krʌ̱i̯ɲ นกคุ่ม *cgɯt *cəkɯ̤t *hək[i̤/ɯ̤]t แร้งเทาหลังขาว? *t-[m]-maat *tə(m)ma̱at *[k]əma̱t นกขมิ้นหัวดำ? *mit *mɯ̤t *mi̤t นกเปล้าขาเหลือง *prgum *pərkṳm *həkə̤m นกกาเหว่า *t[]wa(a)w *t()wa̱w *kəwa̱o̯ นกเขาพม่า *puur *pu̱ur *pɒ̱u̯ สัตว์อื่น ๆ สายพันธุ์ กลุ่มภาษามอญดั้งเดิม ญัฮกุรดั้งเดิม มอญดั้งเดิม แมลงสาบ *sdɛɛʔ *ɕətɛ̤ɛʔ *həte̤ʔ ผึ้งหลวง *saaj *ɕa̱aj *sa̱i̯ ตะพาบสวน *dwiiʔ *[c/t]həwi̤iʔ *kwi̤ʔ ปลาไหลนา *doŋ-nooŋ *kənto̤oŋ ~ *tṳŋ-to̤oŋ *hələ̤ɨ̯ŋ ปลาช่อน *knlɔɔn *kənlu̱an *kəno̤n ตะกวดใต้ *trkɔɔt *təku̱at *həko̱t พืช สายพันธุ์ กลุ่มภาษามอญดั้งเดิม ญัฮกุรดั้งเดิม มอญดั้งเดิม ไผ่ป่า *ɟrlaaʔ *chəla̤aʔ *həlɛ̤ə̯ʔ ยางน่อง *kɟiiʔ *kəci̤iʔ *kji̤ʔ หญ้าคา *cwooʔ *chwo̱oʔ *khwɒ̱ɨ̯ʔ สะบ้า *ɟnlɛɛʔ *khənlɛ̤ɛʔ *həne̤ʔ หว้า *kriəŋ *kri̱aŋ *kri̱ə̯ŋ ยางนา, ยางแดง *g[]jaaŋ *khəja̤aŋ *həja̤i̯ɲ สีเสียดเปลือก *sit-siət *ɕit-ɕi̱at *kəsə̱t เลียงฝ้าย *klwaan *kəlwa̱an *kəlwa̱an มะกอกไทย *[k]ʔiil *[kh]əʔi̱il *ʔi̱ นิโครธ, โพ *ɟrəj *chrə̤j *sɔ̤e̯ มะขามป้อม *trluuj *təlu̱uj *kəlu̱i̯ นวัตกรรมคำศัพท์ ตัวอย่างนวัตกรรมคำศัพท์กลุ่มภาษามอญ: คำ ออสโตรเอเชียติกดั้งเดิม กลุ่มภาษามอญดั้งเดิม มอญเก่า ญัฮกุร ‘เข่า’ *psaɲ *ɟroːm – chròːm ‘เงิน’ *swaːʔ *knuːj knuj khǝnúːj ‘ไก่’ *ʔiər *tjaːŋ tyaiŋ cháːŋ ‘หมา’ *cɔːʔ *clur kløw chúr ดูเพิ่ม ภาษามอญ ภาษาญัฮกุร อ้างอิง Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "Monic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. "มอญ - กลุ่ม ชาติพันธุ์ - ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร". ethnicity.sac.or.th. อารียา บุญลำ (2016). คำยืมภาษาตระกูลมอญ-เขมรในภาษาไทยถิ่นเหนือ (PDF) (M.A.). คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. doi:10.58837/CHULA.THE.2016.700. Sidwell, Paul (2021). "Classification of MSEA Austroasiatic languages". The Languages and Linguistics of Mainland Southeast Asia. De Gruyter. pp. 179–206. doi:10.1515/9783110558142-011. Diffloth, Gérard. 1984. The Dvaravati Old Mon languages and Nyah Kur. Monic Language Studies. Chulalongkorn University Printing House, Bangkok. Sidwell, Paul (2009). Classifying the Austroasiatic languages: history and state of the art เก็บถาวร 24 มีนาคม 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. LINCOM studies in Asian linguistics, 76. Munich: Lincom Europa. อ่านเพิ่ม Series: Monic language studies. (1984). Bangkok, Thailand: Chulalongkorn University Printing House. Diffloth, Gérard. 1984 The Dvaravati Old Mon languages and Nyah Kur. Monic Language Studies. Chulalongkorn University Printing House, Bangkok. Eppele, John William, Carey Statezni, and Nathan Statezni. 2008. Monic bibliography เก็บถาวร 7 มิถุนายน 2021 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Chiang Mai: Payap University. Eppele, John William, Carey Statezni, and Nathan Statezni. 2008. Monic bibliography with selected annotations เก็บถาวร 7 มิถุนายน 2021 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Chiang Mai: Payap University. Ferlus, Michel. 1983. Essai de phonétique historique de môn. Mon-Khmer Studies 12: 1–90. Huffman, Franklin E. 1990. Burmese Mon, Thai Mon, and Nyah Kur: a synchronic comparison. Mon-Khmer Studies 16–17: 31–84. แหล่งข้อมูลอื่น SEAlang Project: Mon–Khmer languages: The Monic Branch. SEAlang Projects. "Monic". Australian National University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (lecture)เมื่อ 15 กันยายน 2007. สืบค้นเมื่อ 21 กันยายน 2007. Old Mon inscriptions. SEAlang Projects.