สาธารณรัฐคองโก

สาธารณรัฐคองโก République du Congo (ฝรั่งเศส)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: Unité, Travail, Progrès (ภาษาฝรั่งเศส: เอกภาพ งาน ความก้าวหน้า)
เพลงชาติ: ลากงกอแลซ
แสดงลูกโลก แสดงแผนที่ทวีปแอฟริกา
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	บราซาวีล 4°16′S 15°17′E / 4.267°S 15.283°E / -4.267; 15.283
ภาษาราชการ	ภาษาฝรั่งเศส
	ภาษาคองโก ภาษาคิตูบา และภาษาลิงกาลา
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบกึ่งประธานาธิบดี ภายใต้ระบอบเผด็จการ
• ประธานาธิบดี	เดอนี ซาซู-อึนแกโซ
• นายกรัฐมนตรี	อนาโตเล กอลลีแน มากอสโซ
เอกราช
• ก่อตั้งสาธารณรัฐ	28 พฤศจิกายน 1958
• ได้รับเอกราชอย่างสมบูรณ์	15 สิงหาคม 1960
พื้นที่
• รวม	342,000 ตารางกิโลเมตร (132,000 ตารางไมล์) (63)
• แหล่งน้ำ (%)	3.3
ประชากร
• 2552 ประมาณ	3,686,000 (128)
• ความหนาแน่น	10.8 ต่อตารางกิโลเมตร (28.0 ต่อตารางไมล์) (204)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 29.159 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 6,707
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 7.799 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 1,793
จีนี (2011)	40.2 ปานกลาง
เอชดีไอ (2019)	0.574 ปานกลาง · 149
สกุลเงิน	ฟรังก์ซีเอฟเอ (XAF)
เขตเวลา	UTC+1 (WAT)
รหัสโทรศัพท์	242
โดเมนบนสุด	.cg

สาธารณรัฐคองโก (ฝรั่งเศส: République du Congo) หรือบางครั้งมีผู้เรียกว่า คองโก-บราซาวีล (Congo-Brazzaville) หรือ คองโก (Congo) หรือ คองโกตะวันตก (เป็นคนละประเทศกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ซึ่งครั้งหนึ่งเคยใช้ชื่อประเทศว่า "สาธารณรัฐคองโก" เช่นกัน) เป็นอดีตอาณานิคมของฝรั่งเศสในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตกกลาง มีอาณาเขตจรดกาบอง แคเมอรูน สาธารณรัฐแอฟริกากลาง สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก แองโกลา และอ่าวกินี สาธารณรัฐคองโกมีภาษาทางการคือ ภาษาฝรั่งเศส และมีภาษาพื้นเมืองคือ ภาษาคองโก ภาษาคิตูบา และภาษาลิงกาลา

ดินแดนคองโกถูกครอบครองโดยชนเผ่าที่พูดภาษาบันตูเมื่อ 3,000 ปีที่แล้ว ซึ่งสร้างการเชื่อมโยงทางการค้าที่นำไปสู่ลุ่มน้ำคองโก คองโกเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมฝรั่งเศสในอิเควทอเรียลแอฟริกา สาธารณรัฐคองโกก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 1958 และได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสใน 1960 และเป็นรัฐมากซ์–เลนินระหว่าง 1969 ถึง 1992 ภายใต้ชื่อสาธารณรัฐประชาชนคองโก ประเทศนี้มีการเลือกตั้งหลายพรรคมาตั้งแต่ปี 1992 แต่รัฐบาลที่ได้รับการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยถูกโค่นล้มในสงครามกลางเมืองของสาธารณรัฐคองโกในปี 1997 ประธานาธิบดีเดอนี ซาซู อึงแกโซ ซึ่งขึ้นสู่อำนาจครั้งแรกในปี 1979 ปกครองจนถึงปี 1992 และอีกครั้ง หลังจากการคืนสถานะของเขา คองโกเป็นสมาชิกของสหภาพแอฟริกา สหประชาชาติ ประชาคมเศรษฐกิจของรัฐแอฟริกากลาง และขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด และคองโกกลายเป็นผู้ผลิตน้ำมันรายใหญ่อันดับ 4 ในอ่าวกินี ทำให้ประเทศมีความเจริญรุ่งเรืองและการเติบโตทางเศรษฐกิจชะลอตัวนับตั้งแต่ราคาน้ำมันที่ลดลงหลังปี 2015 และศาสนาคริสต์เป็นความเชื่อที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางที่สุดในประเทศ

อากาศร้อนชื้นแถบเส้นศูนย์สูตร อุณหภูมิสูงและฝนตกชุก มีฤดูแล้งยาวนานตั้งแต่กลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนกันยายน หลังจากนั้นเป็นฤดูฝนช่วงสั้น ๆ และจะเป็นฤดูแล้งอีกครั้งตั้งแต่กลางเดือนธันวาคมถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ และเป็นฤดูฝนอีกครั้งฝนตกโดยเฉลี่ยประมาณ 510 มิลลิเมตรต่อปี

คองโกตั้งอยู่ในภาคตะวันตกตอนกลางของทวีปแอฟริกาตอนใต้ ตามแนวเส้นศูนย์สูตร อยู่ระหว่างละติจูด 4°N ถึง 5°S และลองจิจูด 11° ถึง 19°E ทางใต้และตะวันออกคือสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ล้อมรอบด้วยกาบองทางทิศตะวันตก แคเมอรูนและสาธารณรัฐแอฟริกากลางทางทิศเหนือ และคาบินดา (แองโกลา) ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ มีชายฝั่งอยู่บนมหาสมุทรแอตแลนติก

ทางตะวันตกเฉียงใต้เป็นที่ราบชายฝั่งซึ่งมีการระบายน้ำหลักคือแม่น้ำคูลู-ไนอารี พื้นที่ด้านในของประเทศประกอบด้วยที่ราบสูงตอนกลางระหว่างแอ่ง 2 แอ่งทางทิศใต้และทิศเหนือ ป่าไม้อยู่ภายใต้แรงกดดันในการแสวงหาประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นคองโกมีคะแนนเฉลี่ยดัชนีความสมบูรณ์ของภูมิทัศน์ป่าไม้ประจำปี 2018 อยู่ที่ 8.89/10 ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 12 ของโลกจาก 172 ประเทศ

คองโกตั้งอยู่ในเขตนิเวศภาคพื้นดิน 4 เขต ได้แก่ ป่าชายฝั่งเส้นศูนย์สูตรแอตแลนติก ป่าที่ราบลุ่มคองโกเลียทางตะวันตกเฉียงเหนือ ป่าพรุคองโกตะวันตก และป่าคองโกตะวันตก–ป่าโมเสกสะวันนา เนื่องจากประเทศนี้ตั้งอยู่บนเส้นศูนย์สูตร สภาพภูมิอากาศจึงสม่ำเสมอมากขึ้นตลอดทั้งปี โดยอุณหภูมิเฉลี่ยในแต่ละวันจะชื้นที่ 24 องศาเซลเซียส (75 องศาฟาเรนไฮต์) และในกลางคืนโดยทั่วไประหว่าง 16 องศาเซลเซียส (61 องศาฟาเรนไฮต์) และ 21 องศาเซลเซียส (70 องศาฟาเรนไฮต์).ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีอยู่ระหว่าง 1,100 (43 นิ้ว) ในหุบเขาไนอารีทางตอนใต้ไปจนถึงมากกว่า 2,000 มิลลิเมตร (79 นิ้ว) ในภาคกลาง ฤดูแล้งคือตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงสิงหาคม ในขณะที่พื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศ ฤดูฝนมีฝนตกสูงสุด 2 ระดับ โดย 1 ครั้งในเดือนมีนาคม-พฤษภาคม และอีกครั้งในเดือนกันยายน-พฤศจิกายน

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

เดิมเป็นราชอาณาจักรรุ่งเรืองในช่วงพ.ศ. 2000 เริ่มอ่อนแอลงในช่วง พ.ศ. 2200 จนถูกฝรั่งเศสยึดครองเมื่อ พ.ศ. 2428 ได้รับอิสรภาพเมื่อ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2503เมื่อได้รับเอกราช หันไปนิยมลัทธิคอมมิวนิสต์และใช้รัฐธรรมนูญฉบับสังคมนิยมเมื่อ พ.ศ. 2522 เลิกใช้ระบบคอมมิวนิสต์เมื่อ พ.ศ. 2525

สาธารณรัฐคองโกแบ่งออกเป็น 10 จังหวัด (regions) กับ 1 เทศบาล (commune) * และแบ่งเขตการปกครองย่อยเป็น 46 เขต (districts)

จังหวัดต่าง ๆ และเทศบาล ได้แก่

• บูอ็องซา (Bouenza)
• บราซาวีล (Brazzaville) *
• กูว์แว็ต (Cuvette)
• กูว์แวตูแอ็สต์ (Cuvette-Ouest)
• กุยลู (Kouilou)
• เลกูมู (Lékoumou)
• ลีกัวลา (Likouala)
• นียารี (Niari)
• ปลาโต (Plateaux)
• พูล (Pool)
• ซ็องกา (Sangha)

รัฐบาล

• Congolese Government Portal(ฝรั่งเศส)
• Presidency of the Republic เก็บถาวร 2010-12-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน(ฝรั่งเศส)
• Chief of State and Cabinet Members

ข้อมูลทั่วไป

• Wikimedia Atlas of the Republic of the Congo
• Country Profile from BBC News
• Republic of the Congo entry at The World Factbook
• Republic of the Congo เก็บถาวร 2008-12-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน from UCB Libraries GovPubs
• สาธารณรัฐคองโก ที่เว็บไซต์ Curlie

• Crisis briefing on the Republic of Congo's struggle for peace^{[ลิงก์เสีย]} from Reuters AlertNet
• Review of Congo by the United Nations Human Rights Council's Universal Periodic Review, May 6, 2009.
• Humanitarian news and analysis from IRIN – Congo

การท่องเที่ยว

• Congo-Brazzaville.com
• คู่มือการท่องเที่ยว Congo จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)

บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก