ฮอยอัน

ฮอยอัน Hội An โห่ยอาน
นครภายใต้จังหวัด (ชั้น 3)
Thành phố Hội An นครฮอยอัน
จากซ้ายไปขวา บนลงล่าง: เมืองโบราณฮอยอัน, แม่น้ำทูโบ่นไหลผ่านฮอยอัน, จั่วเกิ่ว, ชายหาดในแขวงเกิ๋มอาน, หมู่เกาะจ่าม
ตรา
ฮอยอัน ที่ตั้งในประเทศเวียดนาม
พิกัด: 15°53′N 108°20′E / 15.883°N 108.333°E / 15.883; 108.333
ประเทศ	เวียดนาม
จังหวัด	กว๋างนาม
เขตการปกครองย่อย	9 แขวง, 4 ตำบล
พื้นที่
• ทั้งหมด	60 ตร.กม. (20 ตร.ไมล์)
ประชากร  (ค.ศ. 2018)
• ทั้งหมด	152,160 คน
• ความหนาแน่น	2,500 คน/ตร.กม. (6,600 คน/ตร.ไมล์)
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อทางการ	เมืองโบราณฮอยอัน Hoi An Ancient Town
เกณฑ์พิจารณา	วัฒนธรรม: (ii), (v)
อ้างอิง	948
ขึ้นทะเบียน	1999 (สมัยที่ 23)
พื้นที่	30 ha (74 เอเคอร์)
พื้นที่กันชน	280 ha (690 เอเคอร์)

เมืองโบราณฮอยอัน *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
เมืองเก่าฮอยอันริมน้ำ
พิกัด	15°52′37.7″N 108°19′43.1″E / 15.877139°N 108.328639°E / 15.877139; 108.328639
ประเทศ	เวียดนาม
ภูมิภาค **	เอเชียและแปซิฟิก
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	(ii), (v)
อ้างอิง	948
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2542 (คณะกรรมการสมัยที่ 23)
พื้นที่	30 ha
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

ฮอยอัน หรือ โห่ยอาน (เวียดนาม: Hội An) เป็นเมืองริมฝั่งทะเลจีนใต้ทางตอนกลางของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ในเขตจังหวัดกว๋างนาม มีประชากรอาศัยอยู่ราว 80,000 คน ในอดีตเคยเป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 15–19^[1][2]

ในสมัยของอาณาจักรจามปา บริเวณนี้เคยเป็นเมืองท่าบนปากแม่น้ำทูโบ่น ซึ่งมีชื่อว่า ไฮโฟ โดยเป็นศูนย์กลางทางการค้าในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16-17 มีชาวต่างชาติมาตั้งถิ่นฐานและค้าขายในเมืองนี้เป็นจำนวนมาก ทั้งชาวจีน ญี่ปุ่น ดัตช์ และอินเดีย เดิมทีเมืองนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยมีคลองสายหนึ่งคั่นอยู่กลางเมือง มีสะพานญี่ปุ่นทอดข้ามคลองเพื่อกั้นแบ่งเขตชุมชนของชาวญี่ปุ่นที่อีกฝั่งหนึ่งของคลอง ตัวสะพานสร้างโดยชาวญี่ปุ่น มีลักษณะสถาปัตยกรรมเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ใน ค.ศ. 1999 องค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนเขตเมืองเก่าของฮอยอันให้เป็นแหล่งมรดกโลก ด้วยเหตุผลว่าเป็นตัวอย่างของเมืองท่าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 15-19 ที่มีการผสมผสานศิลปะและสถาปัตยกรรมทั้งของท้องถิ่นและของต่างชาติไว้ได้อย่างมีเอกลักษณ์ และอาคารต่าง ๆ ภายในเมืองได้รับการอนุรักษ์ให้อยู่ในสภาพเดิมไว้ได้เป็นอย่างดี

ทุกวันนี้ ฮอยอันมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยือนเป็นจำนวนมาก ผู้มาเยือนมักมาเยี่ยมชมร้านค้าขายผลงานทางศิลปะและหัตถกรรม ริมฝั่งแม่น้ำมีอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ บาร์ และร้านอาหารเปิดเรียงรายอยู่มากมายซึ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้าใช้บริการ โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกที่มีอยู่มากมาย

เมืองฮอยอันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 23 เมื่อปี พ.ศ. 2542 ที่เมืองมาร์ราเกช ประเทศโมร็อกโก ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้

• (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใด ๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
• (v) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของวัฒนธรรมมนุษย์ ขนบธรรมเนียมประเพณีแห่งสถาปัตยกรรม วิธีการก่อสร้าง หรือการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งเสื่อมสลายได้ง่ายจากผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมตามกาลเวลา

วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ ฮอยอัน

• Hoi An Ancient Town จากยูเนสโก (ในภาษาอังกฤษ)
• Hoi An World Heritage - เว็บไซต์ของรัฐบาลพร้อมข้อมูลการท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• Cu Lao Cham - Hoi An Biosphere Reserve from UNESCO
• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Hoi An
• ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ฮอยอัน ที่โอเพินสตรีตแมป
• The Precious Heritage Museum