มาลัง

มาลัง (อินโดนีเซีย: Malang; ชวา: ꦩꦭꦁ, อักษรโรมัน: Malang) เป็นนครในจังหวัดชวาตะวันออก ประเทศอินโดนีเซีย มีประวัติศาสตร์ยาวนานย้อนกลับไปถึงสมัยอาณาจักรสิงหะส่าหรี เป็นนครที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 2 ในจังหวัด โดยมีประชากร 820,043 คนตามสำมะโน ค.ศ. 2010 และ 843,810 คนตามสำมะโนปี 2020 หากรวมเขตมหานครมาลังจะมีประชากรอยูที่ 3,663,691 คนตามสำมะโน ค.ศ. 2010 เขตมหานครดังกล่าวรวมพื้นที่ของเมืองบาตูและตำบล 22 ตำบล (21 ตำบลในอำเภอมาลัง และ 1 ตำบลในอำเภอปาซูรูวัน) มาลังเป็นเมืองที่มีจีดีพีสูงสุดเป็นอันดับที่ 3 ของชวาตะวันออก รองจากซูราบายาและเกอดีรี ด้วยจีดีพี ค.ศ. 2016 อยู่ที่ 44.30 ล้านล้านรูปียะฮ์

มาลัง
นคร
นครมาลัง Kota Malang
ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย: ศาลาว่าการนครมาลัง, วัดบาดุต, สนามกีฬากาจายานา, สถานีมาลัง และเขื่อนการังกาเต็ซ
ตรา
คำขวัญ:  Malang Kuçeçwara (Kawi) (พระเจ้าจะทำลายผู้ทำผิด และเชิดชูผู้ทำถูก)
ที่ตั้งในจังหวัดชวาตะวันออก
มาลัง ที่ตั้งในจังหวัดชวาตะวันออก แสดงแผนที่เกาะชวา มาลัง มาลัง (ประเทศอินโดนีเซีย) แสดงแผนที่ประเทศอินโดนีเซีย มาลัง มาลัง (ทวีปเอเชีย) แสดงแผนที่ทวีปเอเชีย
พิกัด: 7°58′48″S 112°37′12″E / 7.98000°S 112.62000°E / -7.98000; 112.62000
ประเทศ	อินโดนีเซีย
จังหวัด	ชวาตะวันออก
ตั้งรกราก	ค.ศ. 760
เป็นนคร	(1914-04-01) 1 เมษายน ค.ศ. 1914 (111 ปี)
การปกครอง
พื้นที่
• นคร	110.06 ตร.กม. (42.49 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	1,132.7 ตร.กม. (437.3 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	2,156.6 ตร.กม. (832.7 ตร.ไมล์)
ความสูง	506 เมตร (1,660 ฟุต)
ประชากร  (สำมะโน ค.ศ. 2020)
• นคร	843,810 คน
• ความหนาแน่น	7,700 คน/ตร.กม. (20,000 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	2,795,209 คน
• ความหนาแน่นเขตเมือง	2,500 คน/ตร.กม. (6,400 คน/ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	3,663,691 คน
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล	1,700 คน/ตร.กม. (4,400 คน/ตร.ไมล์)
เดมะนิม	มาลางัน (Malangan), อาเรมา (Arema)
เขตเวลา	UTC+7 (IWST)
รหัสไปรษณีย์	6511x–6514x
รหัสโทรศัพท์	(+62) 341
ทะเบียนพาหนะ	N
เอชดีไอ	0.828 (สูงมาก)
เว็บไซต์	malangkota.go.id

มาลังเป็นที่รู้จักจากสภาพภูมิอากาศที่อ่อนโยน ตั้งแต่สมัยอาณานิคมดัตช์จนถึงปัจจุบัน ในสมัยที่เป็นอาณานิคมดัตช์ มาลังเป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับผู้มีถิ่นพำนักชาวยุโรป แม้กระทั่งในปัจจุบัน เมืองนี้ก็ยังคงเป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ มาลังเป็นที่ตั้งของโบราณสถานตั้งแต่สมัยอาณาจักรกันจูรูฮันจนถึงสมัยอาณานิคมดัตช์ โบราณสถานสำคัญสมัยอาณานิคมดัตช์ เช่น โบสถ์กายูตางัน อาสนวิหารอีเจ็นซึ่งสร้างตามแบบสถาปัตยกรรมกอธิก มาลังยังเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยบราวีจายาและมหาวิทยาลัยรัฐมาลัง

ชาติพันธุ์ส่วนใหญ่ในมาลังเป็นชาวชวา รองลงมาคือชาวมาดูราและชาวจีนหรือที่เรียกว่า เปอรานากัน

อ้างอิง

1. "BPS Provinsi Jawa Timur". jatim.bps.go.id (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-08. สืบค้นเมื่อ 8 October 2018.
2. "Arti kata Arema – Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Online". artikata.simomot.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 September 2018. สืบค้นเมื่อ 8 October 2018.
3. Badan Pusat Statistik, Jakarta, 2021.
4. "Indonesia: Java (Regencies, Cities and Districts) – Population Statistics in Maps and Charts". www.citypopulation.de.
5. Badan Pusat Statistik (2017). Produk Domestik Regional Bruto Kabupaten/Kota di Indonesia 2012–2016. Jakarta: Badan Pusat Statistik.
6. Planet, Lonely. "Malang – Lonely Planet". Lonely Planet (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 22 May 2017.
7. "Historical Buildings | OIA" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2019. สืบค้นเมื่อ 18 February 2019.
8. Burhanudin, Tony (25 September 2016). "Kota Malang Singkirkan Yogyakarta Sebagai Kota Pendidikan". Portal Lengkap Dunia Marketing (ภาษาอินโดนีเซีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2016. สืบค้นเมื่อ 18 February 2019.
9. Ishaq, Hasan (25 January 2017). "Sejarah Kawasan Pecinan Di Kota Malang". Ngalam.co (ภาษาอินโดนีเซีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2019. สืบค้นเมื่อ 18 February 2019.