ภาคคันโต

คันโต (ญี่ปุ่น: 関東; โรมาจิ: Kantō) เป็นภูมิภาคของประเทศญี่ปุ่นบนเกาะฮนชู ในภาคคันโตประกอบด้วย 7 จังหวัด ได้แก่กุมมะ คานางาวะ ชิบะ ไซตามะ โตเกียว โทจิงิ และอิบารากิ คันโตมีขนาดประมาณ 32,423.85 ตารางกิโลเมตร ลักษณะเป็นที่ราบลุ่มประมาณร้อยละ 40 และที่เหลือมีลักษณะเป็นภูเขา ภาคคันโตมีประชากรประมาณ 41,487,171 คน （วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2548）อัตราความหนาแน่น 1,279.53 คน/ตารางกิโลเมตร

ภาคคันโต 関東地方
ภูมิภาค
ภาคคันโตเมื่อเทียบกับทั้งประเทศ
จังหวัดในภาคคันโต
พื้นที่
• ทั้งหมด	32,423.90 ตร.กม. (12,518.94 ตร.ไมล์)
ประชากร  (ค.ศ. 2012)
• ทั้งหมด	42,598,300 คน
• ความหนาแน่น	1,300 คน/ตร.กม. (3,400 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	UTC+9 (JST)

คันโตตั้งอยู่ในที่ราบคันโตเป็นดินแดนแห่งพื้นที่ราบลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่น ทำให้เป็นพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นที่สุด คือ 39.6 ล้านคน กล่าวคือ 15,600 คนต่อตารางกิโลเมตร เป็นที่ตั้งของกรุงโตเกียวเมืองหลวงของประเทศซึ่งเป็นที่ตั้งของพระราชวังอิมพีเรียลที่ประทับของพระมหาจักรพรรดิ เป็นศูนย์กลางของหน่วยงานรัฐบาล ธุรกิจ สถาบันการศึกษา รวมทั้งสิ่งบันเทิงและความทันสมัยต่าง ๆ แต่เนื่องจากที่ดินและที่พักอาศัยในกรุงโตเกียวมีราคาแพงมาก ผู้คนส่วนใหญ่จึงพักอาศัยอยู่บริเวณชานเมืองหรือจังหวัดใกล้เคียงเช่นคานางาวะ ชิบะ หรือไซตามะ แล้วเดินทางโดยรถไฟเข้ามาทำงานหรือเรียนที่โตเกียว นอกจากกรุงโตเกียวแล้ว เมืองโยโกฮามะซึ่งเป็นเมืองท่าที่สำคัญเนื่องจากมีท่าเรือพาณิชย์นานาชาติที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคตะวันออกไกลก็อยู่ในภูมิภาคนี้เช่นกัน บริเวณชายฝั่งของอ่าวโตเกียวเป็นที่ตั้งของเขตอุตสาหกรรมอันได้แก่โรงงานผลิตเหล็ก ต่อเรือ ปิโตรเลียม และเครื่องใช้ไฟฟ้า ในส่วนที่เป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำบางแห่งเป็นแหล่งเกษตรกรรม ทุ่งนา เพาะปลูกพืชผัก ผลไม้ ฟาร์มสุกร และฟาร์มโคนม ฤดูร้อนในแถบคันโตค่อนข้างร้อนชื้นและเหนอะหนะ ฤดูหนาวอากาศเย็น มีหิมะตกบางเบา ทางตอนใต้ของโยโกฮามะอากาศอบอุ่น

ดูเพิ่ม

• ที่ราบคันโต