ประเทศจาเมกา

จาเมกา (อังกฤษ: Jamaica; ครีโอลจาเมกา: Jumieka) เป็นประเทศที่เป็นเกาะในภูมิภาคเกรตเตอร์แอนทิลลีส เกาะจาเมกาเป็นเกาะที่มีความยาว 240 กิโลเมตร และกว้าง 85 กิโลเมตร และตั้งอยู่ในทะเลแคริบเบียน มีระยะห่าง 635 กิโลเมตร ไปทางตะวันออกของอเมริกากลางแผ่นดินใหญ่ มีระยะห่าง 150 กิโลเมตร ไปทางใต้ของคิวบา และ 180 กิโลเมตร ไปทางตะวันตกของเกาะฮิสปันโยลาซึ่งเป็นที่ตั้งของเฮติและสาธารณรัฐโดมินิกัน โดยมีหมู่เกาะเคย์แมนอยู่ห่างไปทางตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 215 กิโลเมตร เกาะจาเมกามีขนาดใหญ่เป็นอันดับสามรองจากเกาะคิวบาและเกาะฮิสปันโยลา

จาเมกา Jamaica (อังกฤษ)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: "จากคนหมู่มากรวมเป็นหนึ่ง" (อังกฤษ: Out of Many, One People)
เพลงชาติ: "จาเมกา แลนด์วีเลิฟ"
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	คิงส์ตัน 17°58′17″N 76°47′35″W / 17.97139°N 76.79306°W / 17.97139; -76.79306
ภาษาราชการ	อังกฤษ
ภาษาประจำชาติ	ครีโอลจาเมกา (โดยพฤตินัย)
กลุ่มชาติพันธุ์ (2011)	92.1% แอฟริกา (รวมจาเมกาผสมไอริช 25%) 6.1% ผสม 0.8% อินเดีย 0.4% อื่น ๆ 0.7% ไม่ระบุ
ศาสนา	68.9% คริสต์ —64.8% โปรเตสแตนต์ —4.1% คริสต์นิกายอื่น ๆ 21.3% ไม่มี 1.1% ราสตาฟารี 6.5% อื่น ๆ 2.3% ไม่ระบุ
การปกครอง	รัฐเดี่ยว ระบบรัฐสภา ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
• พระมหากษัตริย์	สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3
• ผู้สำเร็จราชการ	แพทริก อัลเลน
• นายกรัฐมนตรี	แอนดรูว์ โฮลเนสส์
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภา
• สภาสูง	วุฒิสภา
• สภาล่าง	สภาผู้แทนราษฎร
เอกราช  จากสหราชอาณาจักร
• ได้รับ	6 สิงหาคม ค.ศ. 1962
พื้นที่
• รวม	10,991 ตารางกิโลเมตร (4,244 ตารางไมล์) (อันดับที่ 160)
• แหล่งน้ำ (%)	1.5
ประชากร
• 2018 ประมาณ	2,726,667 (อันดับที่ 141)
• สำมะโนประชากร 2011	2,697,983
• ความหนาแน่น	266 ต่อตารางกิโลเมตร (688.9 ต่อตารางไมล์)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2018 (ประมาณ)
• รวม	26.981 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 134)
• ต่อหัว	9,434 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 109)
จีดีพี (ราคาตลาด)	2018 (ประมาณ)
• รวม	15.424 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 119)
• ต่อหัว	$5,393 (อันดับที่ 95)
จีนี (2016)	35 ปานกลาง
เอชดีไอ (2019)	0.734 สูง · อันดับที่ 101
สกุลเงิน	ดอลลาร์จาเมกา (JMD)
เขตเวลา	UTC-5
ขับรถด้าน	ซ้ายมือ
รหัสโทรศัพท์	+1-876 +1-658 (Overlay of 876; ใช้งานในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2018)
โดเมนบนสุด	.jm

ศัพทมูลวิทยา

ชื่อประเทศ "จาเมกา" นั้นมาจากการเรียกขานเกาะของชนพื้นเมืองตาอีโน (Taíno) ที่พูดภาษาอาราวัก (Arawakan) ที่เรียกเกาะนี้ว่า "ฌาเมคา" (Xaymaca) ซึ่งแปลได้เป็นสองความหมายคือ "ดินแดนแห่งใบไม้ผลิ" หรือ "แดนแห่งป่าและน้ำ" จาเมกาเคยตกอยู่ใต้อาณัติของจักรวรรดิสเปน ซึ่งเรียกเกาะนี้ว่า ซันเดียโก (Santiago) จากนั้นจึงตกอยู่ในการครอบครองของราชอาณานิคมอินดีสตะวันตกแห่งบริเตน (British Crown Colony of West Indies) ที่แปลงคำภาษาพื้นเมืองที่ใช้เรียกชื่อเกาะ จากฌาเมคา มาเป็นจาเมกาซึ่งกลายเป็นชื่อของเกาะและประเทศที่อยู่บนเกาะนั้นมาจนถึงทุกวันนี้ ประชากรของจาเมกาส่วนใหญ่ประกอบด้วยผู้สืบเชื้อสายมาจากทาสชาวแอฟริกา จาเมกายังเป็นประเทศที่ประชากรพูดและเขียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักมากที่สุดในทวีปอเมริกาทั้งเหนือ, กลางและใต้เป็นอันดับสาม รองจากสหรัฐอเมริกาและแคนาดา โดยทั่วไปแล้ว คนไทยมักอ่านออกเสียงผิดจาก "จาเมกา" เป็น "จาไมกา" (อ่านออกเสียงว่า จา-ไม-ก้า) เสียมากกว่

อ้างอิง

1. Collins, Olive. "Welcome to Sligoville: The story of the Irish in Jamaica". The Irish Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2019. สืบค้นเมื่อ 14 April 2020.
2. "CIA World Factbook (Jamaica)". United States Government. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2021. สืบค้นเมื่อ 15 May 2007.
3. The CIA World Factbook – Jamaica เก็บถาวร 24 มกราคม 2021 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน . Retrieved 2015-09-16.
4. "The World Factbook – Central Intelligence Agency". Cia.gov. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 January 2021. สืบค้นเมื่อ 2017-09-25.
5. "Data Query Total Population by sex (thousands)". UNITED NATIONS/DESA/POPULATION DIVISION. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 September 2016. สืบค้นเมื่อ 18 April 2018.
6. "Population Usually Resident in Jamaica, by Parish: 2011". Statistical Institute of Jamaica. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 February 2020. สืบค้นเมื่อ 2019-12-28.
7. "Data Query – Population density (persons per square km), as of 1 July". UNITED NATIONS/DESA/POPULATION DIVISION. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 September 2016. สืบค้นเมื่อ 18 April 2018.
8. "World Economic Outlook Database, October 2018". IMF.org. International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 12 March 2019.
9. "The World Factbook". CIA.gov. Central Intelligence Agency. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2021. สืบค้นเมื่อ 12 March 2019.
10. Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 December 2020. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
11. "CIA World Factbook – Jamaica". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 July 2018. สืบค้นเมื่อ 29 July 2019.

อ่านเพิ่ม

• Ahmed, Faiz (2008). The Development Path Taken by Jamaica: A brief account of the islands natural-history, economic policies, and social conditions (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 3 October 2012. สืบค้นเมื่อ 2 April 2012. (pp. 45–83)
• Arbell, Mordehay (2000). The Portuguese Jews of Jamaica. Canoe Press. ISBN 978-976-8125-69-9.
• Ammar, N. "From Whence they came". Jamaica Journal.
• Bahadur, Gaiutra. Coolie Woman: The Odyssey of Indenture. The University of Chicago (2014), ISBN 978-0-226-21138-1
• Bernstein, Antje (2006). "English in Jamaica: The Coexistence of Standard Jamaican English and the English-based Jamaican Creole". English Language and Literature Studies. seminar paper. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 September 2015. สืบค้นเมื่อ 31 August 2015.
• Chapman, Valentine Jackson (1961). The marine algae of Jamaica: Myxophyceae and Chlorophyceae.
• Chapman, Valentine Jackson (1963). The marine Algae of Jamaica: Part II: Phaeophyceae and Rhodophyceae.
• Hall, D. "Bounties European Immigration with Special Reference of the German Settlement at Seaford Town, Parts 1 and 2". Jamaica Journal, 8, (4), 48–54 and 9 (1), 2–9.
• Issa, Suzanne (1994). Mr Jamaica, Abe Issa: a pictorial biography. S. Issa. ISBN 978-976-8091-69-7.
• Jacobs, H. P. (2003). Germany in Jamaica. Indian heritage in Jamaica. Jamaica Journal, 10, (2,3,4), 10–19,
• Mullally, R. (2003). "'One Love' The Black Irish of Jamaica". Jamaica Journal. 42: 104–116.
• Parboosingh, I.S. "An Indo-Jamaica beginning". Jamaica Journal. 18 (3): 2–10, 12.
• Senior, Olive (2003). Encyclopedia of Jamaican Heritage. Twin Guinep Publishers. ISBN 978-976-8007-14-8.
• Sherlock, Philip Manderson; Bennett, Hazel (1998). The Story of the Jamaican People. Ian Randle Publishers. ISBN 978-1-55876-145-2.
• Thomson, Ian (2009). The Dead Yard: Tales of Modern Jamaica. Nation Books. ISBN 978-0-571-22761-7.
• Williams, Joseph John (1932). Whence the "Black Irish" of Jamaica?. L. MacVeagh, Dial Press, Inc.
• The Gleaner. Seaford Town Advertising Feature. 14 August 2003, D7 เก็บถาวร 18 สิงหาคม 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน-D8 เก็บถาวร 18 สิงหาคม 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลรัฐบาล

• รัฐบาล
• Jamaica เก็บถาวร 2021-06-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน at the Royal Family website
• Official website of the Jamaica Information Service
• สำนักงานคณะรัฐมนตรี เก็บถาวร 29 เมษายน 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Chief of State and Cabinet Members

ข้อมูลทั่วไป

• Jamaica. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
• Jamaica from UCB Libraries GovPubs
• ประเทศจาเมกา ที่เว็บไซต์ Curlie
• Jamaica from the BBC News
• Wikimedia Atlas of Jamaica
• ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ประเทศจาเมกา ที่โอเพินสตรีตแมป
• National Library of Jamaica เก็บถาวร 13 ธันวาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน materials in the Digital Library of the Caribbean
• JAMAICA VIRTUAL TOUR IN HD – many locations around the island
• Key Development Forecasts for Jamaica from International Futures

18°10′48″N 77°24′00″W / 18.18000°N 77.40000°W / 18.18000; -77.40000