น้ำผึ้งขม
| น้ำผึ้งขม ระฆังวงเดือน | |
| ผู้ประพันธ์ | กฤษณา อโศกสิน |
|---|---|
| ประเทศ | |
| ภาษา | |
| ประเภทหนังสือ | ชีวิต, โรแมนติก |
| วันที่ตีพิมพ์ | พ.ศ. 2504-2508 (พิมพ์เป็นตอนๆ) |
| ประเภท | สิ่งพิมพ์ |
น้ำผึ้งขม (ภาคแรก) และ ระฆังวงเดือน (ภาค 2) เป็นบทประพันธ์ของ กฤษณา อโศกสิน ตีพิมพ์เป็นตอน ๆ ในนิตยสารสตรีสาร ระหว่างปี พ.ศ. 2504–2508[1] รวมเล่มครั้งแรกในปี พ.ศ. 2522 เป็นเรื่องราวของกังสดาล สาวน้อยวัยยี่สิบปี เหยื่อความแค้นของนักธุรกิจหนุ่มใหญ่กับมารดาของเธอ ก่อนที่ความรักจะหลอมละลายให้กลายเป็นความเห็นใจกันในที่สุด
เริ่มแรกบทประพันธ์ได้ทำเป็นภาพยนตร์ไทย กำกับการแสดงโดย ภาณุพันธุ์ ซึ่งเป็นพระนามแฝงของพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล หรือ เสด็จพระองค์ชายใหญ่ ฉายครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2517 นำแสดงโดย สะอาด เปี่ยมพงษ์สานต์, นฤมล นิลวรรณ, สุทิศา พัฒนุช, ภัทราวดี ศรีไตรรัตน์, อมรา อัศวนนท์, คธา อภัยวงศ์ และได้ถูกนำมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์อีกทั้งหมด 7 ครั้ง[2]
อมรา อัศวนนท์ รับบทโรส ซ้ำถึง 5 ครั้ง ในเวอร์ชันละครช่อง 4, ช่อง 9, ช่อง 5 เช่นเดียวกับ สุพรรณ บูรณะพิมพ์ ที่รับบทจวงจันทร์ ถึง 3 ครั้งคู่กัน และบทที่ไม่ได้คู่กันในเวอร์ชันภาพยนตร์และละครช่อง 7[3] ละครในฉบับปี 2552 ดำเนินเรื่องแตกต่างจากในนวนิยายหลายจุด บางตัวละครที่ในนวนิยายไม่มีความโดดเด่นมากนัก แต่ในละครกลับมีบทบาทโดดเด่น เช่น โรส และ สันทัด[4]
เรื่องย่อ
[]ปุริม พิษณุการ (ปุ๊) นักธุรกิจหนุ่มใหญ่ ที่ฝังใจเจ็บกับความรักครั้งก่อน ที่ทำให้ชีวิตแทบพังทลายเพราะโรส (อมรา อัศวนนท์) ลูกครึ่งสาวสวยไทย-เยอรมัน ปุริมจึงกลายเป็นคนที่มองผู้หญิงเพียงของเล่นเท่านั้น
โรสกลับมาพบกับปุริมอีกครั้ง เธอกลายเป็นแม่หม้าย ลูกติด เมียเก็บของข้าราชการระดับล่าง แถมด้วยอาการติดสุราขนาดหนักและกำลังขัดสนถึงขนาดยอมขายกังสดาล (นฤมล นิลวรรณ) ลูกสาว ให้เป็นเมียของปุริม กังสดาลมาอาศัยกับปุริม โดยที่จวงจันทร์ (ภัทราวดี ศรีไตรรัตน์) แม่หม้ายสาวใหญ่ ญาติของเขาไม่เห็นด้วย และตอกย้ำว่ากังสดาลเป็นแค่นางบำเรอของปุริมเท่านั้น
กังสดาลไม่มีทางเลือกจึงจำต้องทนอยู่ เวลาผ่านไป ปุริมพบว่ากังสดาลไม่มีอะไรเหมือนโรสแม่ของเธอเลย ความพยาบาทจึงเริ่มเสื่อมคลายลง
ขณะเดียวกัน เจน หลานชายของปุริมลูก ชายแท้ ๆ ของจวงจันทร์ก็แอบรักกังสดาล ทำให้ปุริมไม่พอใจ จนไล่เจนออกจากบ้าน แต่กังสดาลคอยไกล่เกลี่ยปัญหา จวงจันทร์ใช้ข้ออ้างที่เธอป่วยเป็นโรคหัวใจ ขอร้องให้กังสดาลยอมไปจากชีวิตของปุริม กังสดาลจึงหลบไปพักอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัด ปุริมแอบมาดักพบกังสดาล และเข้าใจผิดว่าเธอกำลังมีรักใหม่กับกรกิตผู้เป็นอา เขายังได้พบกับแสงดาว (สุทิศา พัฒนุช) หญิงสาวผู้เชื่อมั่นในความรัก ผู้เปรียบเสมือน อาของกังสดาล ทั้งสองคบกันอย่างเปิดเผย แต่ปุริมยังหาโอกาสพบกับกังสดาล จนเธอไม่อาจห้ามใจตัวเองได้อีกและยอมอยู่กับปุริม อย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ
เมื่อความลับเปิดเผย ทุกคนต่างโกรธเคืองกังสดาล แต่แสงดาวกลับระงับอารมณ์ได้จนน่าแปลกใจ อีกทั้งยังพากังสดาลไปช่วยเตรียมการแต่งงานที่ทุกคนเข้าใจว่าเป็นพิธีระหว่างปุริมกับแสงดาว แต่ในการ์ดเชิญกลับเป็นชื่อกังสดาล ตามแผนของทั้งคู่ที่แกล้งคบกันเพื่อให้กังสดาลแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา จวงจันทร์ทราบข่าวนี้ถึงกับโรคหัวใจกำเริบและเสียชีวิตในที่สุด ปุริมและกังสดาลเริ่มต้นชีวิตคู่อีกครั้งหนึ่ง ด้วยความรักและบริสุทธิ์ใจของทั้งสองฝ่าย
ภาพยนตร์
[]| น้ำผึ้งขม | |
|---|---|
| กำกับ | ภาณุพันธุ์ |
| บทภาพยนตร์ | ภาณุพันธุ์ |
| สร้างจาก | น้ำผึ้งขม โดย กฤษณา อโศกสิน |
| อำนวยการสร้าง | หม่อมปริม บุนนาค |
| นักแสดงนำ | สะอาด เปี่ยมพงษ์สานต์ นฤมล นิลวรรณ อมรา อัศวนนท์ ภัทราวดี มีชูธน สุทิศา พัฒนุช สายัณห์ จันทรวิบูลย์ คธา อภัยวงศ์ เทพ เทียนชัย |
| ผู้จัดจำหน่าย | อัศวินภาพยนตร์ |
| วันฉาย | 14 กันยายน พ.ศ. 2517 |
| ประเทศ | ไทย |
| ภาษา | ไทย |
| ข้อมูลจากฐานข้อมูลภาพยนตร์ไทย | |
พ.ศ. 2517 สร้างเป็นภาพยนตร์ สร้างโดยอัศวินภาพยนตร์ กำกับโดย ภาณุพันธุ์ ฉายครั้งแรกที่ศาลาเฉลิมไทย วันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2517 มีนักแสดงนำดังนี้
- สะอาด เปี่ยมพงษ์สานต์ รับบท ปุริม พิษณุการ (ปุ๊)
- นฤมล นิลวรรณ รับบท กังสดาล
- อมรา อัศวนนท์ รับบท โรส
- ภัทราวดี ศรีไตรรัตน์ รับบท จวงจันทร์
- สุทิศา พัฒนุช รับบท แสงดาว
โอกาสนี้ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ (เมื่อครั้งทรงเป็น หม่อมหลวงโสมสวลี กิติยากร) ทรงร่วมแสดงรับเชิญด้วย
ละครโทรทัศน์
[]วิกิพีเดีย, วิกิ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, มือถือ, โทรศัพท์, แอนดรอยด์, ไอโอเอส, แอปเปิ้ล, สมาร์ทโฟน, พีซี, เว็บ, คอมพิวเตอร์, ข้อมูลเกี่ยวกับ น้ำผึ้งขม, น้ำผึ้งขม คืออะไร? น้ำผึ้งขม หมายความว่าอะไร?


ฝากคำตอบ
ต้องการเข้าร่วมการสนทนาหรือไม่?คุณสามารถร่วมเขียนได้!