ฌักแห่งมอแล
ฌักแห่งมอแล | |
|---|---|
| ผู้นำของอัศวินเทมพลาร์คนที่ 23 | |
| ดำรงตำแหน่ง 1292–1312 | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าฟีลิปที่ 4 |
| ก่อนหน้า | Thibaud Gaudin |
| ถัดไป | ยุบเลิกภาคี |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ป. ค.ศ. 1240–1250[1] มอแล จังหวัดโอต-โซน เคาน์ตีบูร์กอญ |
| เสียชีวิต | 11 หรือ 18 มีนาคม ค.ศ. 1314 (ป. 70 ปี)[2] ปารีส ประเทศฝรั่งเศส |
| เชื้อชาติ | ฟร็องช์-กงเต |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ | |
| ประจำการ | 1265–1314 |
| ยศ | Grand Master (1292–1314) |
| ผ่านศึก | การล้อมรูอัด |
ฌักแห่งมอแล (ฝรั่งเศส: Jacques de Molay; อังกฤษ: James of Molay; ป. ค.ศ. 1240–1250[1] – 11 หรือ 18 มีนาคม ค.ศ. 1314[2]) บางครั้งสะกดเป็น "Molai"[3] เป็นผู้นำคนที่ 23 และคนสุดท้ายของอัศวินเทมพลาร์ ดำรงตำแหน่งก่อนวันที่ 20 เมษายน ค.ศ. 1292 จนกระทั่งuภาคีถูกยุบโดยคำสั่งของสมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 5 ใน ค.ศ. 1312[4][5] แม้ว่าจะทราบเรื่องราวชีวิตและผลงานที่แท้จริงของเขาไม่มากนัก ยกเว้นช่วงปีสุดท้ายของการเป็นผู้นำเทมพลาร์ แต่เขาก็เป็นหนึ่งในอัศวินเทมพลาร์ที่มีชื่อเสียงที่สุด
เป้าหมายของฌักแห่งมอแลในฐานะผู้นำคือปฏิรูปภาคีและแก้ไขสถานะการณ์ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในช่วงที่ตกต่ำของสงครามครูเสด การสนับสนุนสงครามครูเสดทางยุโรปมีแต่จะลดน้อยลง และมีแรงกดดันอื่นที่พยายามสลายภาคีและยึดเอาทรัพย์สินของเทมพลาร์มาเป็นของตน พระเจ้าฟิลิปที่ 4 แห่งฝรั่งเศสผู้เป็นหนี้เทมพลาร์จำนวนมากได้สั่งจับกุมมอแลและอัศวินเทมพลาร์ชาวฝรั่งเศสคนอื่น ๆ ใน ค.ศ. 1307 และทรมานให้สารภาพผิดในข้อหาเท็จ เมื่อมอแลกลับคำรับสารภาพในภายหลัง พระเจ้าฟิลิปจึงสั่งประหารโดยการเผาทั้งเป็นบนเกาะกลางแม่น้ำแซนที่หน้ามหาวิหารน็อทร์-ดามแห่งปารีสในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1314[6] เป็นการยุติภาคีเทมพลาร์ที่มีอายุหลายศตวรรษและผู้นำคนสุดท้ายอย่างกระทันหัน ส่งให้ฌักแห่งมอแลกลายเป็นตำนาน
วัยเด็ก
[]ชีวิตช่วงต้นของฌักแห่งมอแลเป็นที่รู้จักน้อยมาก แต่เขาน่าจะเกิดที่มอแล จังหวัดโอต-โซน เคาน์ตีบูร์กอญ ในเวลานั้นเป็นดินแดนที่ปกครองโดยอ็อทโทที่ 3 ซึ่งอยู่ในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ และปัจจุบันอยู่ในพื้นที่แคว้นฟร็องช์-กงเต ประเทศฝรั่งเศสตะวันออกเฉียงเหนือ[1] ปีเกิดของเขาไม่แน่ชัด แต่หากพิจารณาจากคำบอกเล่าที่กล่าวในระหว่างการพิจารณาคดีครั้งหลัง น่าจะอยู่ราว ค.ศ. 1240–1250[1]
อ้างอิง
[]- Alain Demurger (2015) [2014]. "1 Der junge Jacques de Molay 1250. Wo und wann wurde er geboren?". Der letzte Templer. Leben und Sterben des Grossmeisters Jacques de Molly [Jacques de Molay. Le crépuscule des Templiers] (ภาษาเยอรมัน). แปลโดย Holger Fock und Sabine Müller. C.H.Beck. ISBN 978-3-406-68238-4.
Das Geburtsjahr läßt sich also nicht eindeutig bestimmen. Wir beschränken uns auf eine ungefähre Schätzung. Demnach wurde Jacques de Molay im fünften Jahrzehnt des 13. Jahrhunderts in der Zeitspanne von 1244/45 bis 1248/49 geboren. ... Wenngleich zu dieser – wohl eher unbedeutenden – Frage noch nicht alles gesagt ist, würde ich für das Molay in der Haute-Saône optieren. ... Jacques de Molay stammt also aus einem vielleicht bedeutenden Adelsgeschlecht der Freigrafschaft Burgund und ist zwischen 1240 und 1250 geboren worden. Dieser räumliche und zeitliche Zusammenhang ist wichtig, denn die Freigrafschaft Burgund gehörte nicht zum französischen Königreich, sondern zum Deutschen Reich: Jacques de Molay war insofern kein Untertan des französischen Königs. ...
- Alain Demurger (2018) [2015]. "14 The Council of Vienne and the Burning of Jaques de Molay (1311–1314)". The Persecution of the Templars. Scandal, Torture, Trial [La Persécution des templiers: journal (1305–1314)] (ภาษาอังกฤษ). แปลโดย Teresa Lavender Fagan. Profile Books. ISBN 978-1-78283-329-1.
The date given in the chronicle of Guillaume de Nangis was the day after the Feast of Saint Gregory, or Monday 18 March (the feast day fell on 12 March); this is the date most often retained by historians of the Temple trial. But other chroniclers, such as Bernard Gui, have proposed the Monday before the Feast of Saint Gregory, or 11 March. We tend to agree with Bernard, since the chronology he proposes is most often very accurate.
- Demurger, pp. 1–4. "So no conclusive decision can be reached, and we must stay in the realm of approximations, confining ourselves to placing Molay's date of birth somewhere around 1244/5 – 1248/9, even perhaps 1240–1250."
- Barber, Malcolm (2006). The Trial of the Templars (2nd ed.). Cambridge University Press. p. 18. ISBN 978-0-511-24533-6.
The apparently demoralised Theobald Gaudin did not long outlive the fall of Acre. Sometime before 20 April, 1292, he had been succeeded by a highly experienced Burgundian Templar of twenty-seven years' standing called James of Molay.
- Goyau, Georges. "Jacques de Molai". The Catholic Encyclopedia Vol. 10. New York: Robert Appleton Company, 1911
บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
- A History of the Inquisition of the Middle Ages Vol. III by Henry Charles Lea, NY: Hamper & Bros, Franklin Sq. 1888, p. 325. Not in copyright.
บทความนี้เรียบเรียงจากสิ่งพิมพ์ที่เป็นสาธารณสมบัติ: Herbermann, Charles, บ.ก. (1913). "Jacques de Molai". สารานุกรมคาทอลิก. New York: Robert Appleton Company.
ข้อมูล
[]- Barber, Malcolm (1994). The New Knighthood: A History of the Order of the Temple. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-42041-9.
- Barber, Malcolm (2006). The Trial of the Templars (2nd ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-67236-8.
- "Jacques de Molay". The Catholic Encyclopedia. สืบค้นเมื่อ 8 January 2010.
- Demurger, Alain (2004). The Last Templar – The Tragedy of Jacques de Molay, Last Grand Master of the Temple (Translated into English by Antonia Nevill), Profile Books LTD, ISBN 1-86197-529-5 (First publication in France in 2002 as Jacques de Molay: le crépuscule des templiers by Éditions Payot & Rivages).
- Frale, Barbara (2009), The Templars – The secret history revealed, Maverick House Publishers, ISBN 978-1-905379-60-6.
- Lea, Henry Charles (1887). "Chapter V. Political Heresy Utilized by the State". A History of the Inquisition of the Middle Ages. Vol. III. New York: Harper & Brothers. pp. 238–333. สืบค้นเมื่อ 2010-03-30.
- Martin, Sean (2005). The Knights Templar: The History & Myths of the Legendary Military Order. New York: Thunder's Mouth Press. ISBN 978-1-56025-645-8.
- Nicholson, Helen (2001). The Knights Templar: A New History. Stroud: Sutton. ISBN 978-0-7509-2517-4.
- Ralls, Karen (2012). The Templars and the Grail: Knights of the Quest. Quest Books. ISBN 978-0835630115.
- Read, Piers (2001). The Templars. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-81071-8.
- Schein, Sylvia (October 1979). "Gesta Dei per Mongolos 1300. The Genesis of a Non-Event". The English Historical Review. 94 (373): 805–819. doi:10.1093/ehr/XCIV.CCCLXXIII.805. JSTOR 565554.
อ่านเพิ่ม
[]- Archivio Segreto Vaticano (2007), Processus Contra Templarios (Prosecution Against the Templars), ISBN 978-88-85042-52-0.
แหล่งข้อมูลอื่น
[]- บทความรวมการอ้างอิงจากสารานุกรมคาทอลิก ค.ศ. 1913 โดยมีการอ้างอิงวิกิซอร์ซ
- Articles incorporating text from the 1913 Catholic Encyclopedia with Wikisource reference
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 1857
- บุคคลที่เกิดในคริสต์ทศวรรษ 1240
- อัศวินเทมพลาร์
วิกิพีเดีย, วิกิ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, มือถือ, โทรศัพท์, แอนดรอยด์, ไอโอเอส, แอปเปิ้ล, สมาร์ทโฟน, พีซี, เว็บ, คอมพิวเตอร์, ข้อมูลเกี่ยวกับ ฌักแห่งมอแล, ฌักแห่งมอแล คืออะไร? ฌักแห่งมอแล หมายความว่าอะไร?
ฝากคำตอบ
ต้องการเข้าร่วมการสนทนาหรือไม่?คุณสามารถร่วมเขียนได้!