ชาวบังกลาเทศ

ชาวบังกลาเทศ
বাংলাদেশি

ธงชาติบังกลาเทศ
ประชากรทั้งหมด
ป. 200 ล้านคน
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
บังกลาเทศ     162,951,560[1]
ชาวบังกลาเทศพลัดถิ่น
ป. 4.5 ล้านคน
ซาอุดีอาระเบีย	1,309,004[2]
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	1,089,917[3]
สหราชอาณาจักร	451,529[4]
มาเลเซีย	352,005[5]
คูเวต	279,169[6]
กาตาร์	220,403[7]
แอฟริกาใต้	ป. 200,000[8]
สิงคโปร์	150,000[9]
โอมาน	148,314[10]
อิตาลี	113,811[11]
บาห์เรน	100,444[12]
มัลดีฟส์	47,951[13]
ออสเตรเลีย	27,809[14]
แคนาดา	24,600[15]
ญี่ปุ่น	12,374[16]
สหรัฐ	12,099[17]
กรีซ	11,000[18]
เกาหลีใต้	8,514[19]
สเปน	7,000[18]
เซอร์เบีย	5,000
โปแลนด์	2,500
รัสเซีย	392[20]
ภาษา
เบงกอล จิตตะกอง สิเลฏ ภาษาราชปุระ ภาษาถิ่นอื่น ๆ อังกฤษ [21]
ศาสนา
ส่วนมาก: 90% อิสลาม[22] ส่วนน้อย: ฮินดู, พุทธ, คริสต์[23] และอื่น ๆ (รวมอเทวนิยมและผู้ไม่มีศาสนา)[24]

ชาวบังกลาเทศ (เบงกอล: বাংলাদেশী;^[25]อังกฤษ: Bangladeshi) เดิมเป็นที่รู้จักกันในชื่อ ชาวเบงกอล (อังกฤษ: Bangalee)^[26] เป็นพลเมืองของประเทศบังกลาเทศ ชื่อ "บังกลาเทศ" ตั้งตามชื่อภูมิภาคประวัติศาสตร์เบงกอลซึ่งประเทศนี้ประกอบเป็นส่วนที่ใหญ่ที่สุดและอยู่ทางด้านตะวันออกสุด สถานภาพพลเมืองบังกลาเทศถือกำเนิดขึ้นใน พ.ศ. 2514 เมื่อผู้มีถิ่นที่อยู่ถาวรของอดีตปากีสถานตะวันออกกลายเป็นพลเมืองของสาธารณรัฐแห่งใหม่^[27] บังกลาเทศเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ของโลก ในทางภาษาศาสตร์ชาติพันธุ์ ชาวบังกลาเทศส่วนใหญ่เป็นชาวอินโด-อารยัน พูดภาษาเบงกอล และนับถือศาสนาอิสลาม ประชากรบังกลาเทศอาศัยอยู่หนาแน่นในบริเวณดินดอนสามเหลี่ยมเบงกอลซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์และเป็นศูนย์กลางอารยธรรมแบบเมืองและอารยธรรมการเกษตรมานานหลายพันปี พื้นที่สูงของประเทศซึ่งได้แก่เขตเนินเขาจิตตะกองและภาคสิเลฏเป็นที่อยู่อาศัยของชนกลุ่มน้อยเผ่าต่าง ๆ

ชาวมุสลิมเบงกอลเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ทางศาสนากลุ่มใหญ่ของบังกลาเทศด้วยจำนวนประชากร 146 ล้านคนซึ่งถือเป็นประชากรส่วนใหญ่ของประเทศ ชาวจิตตะกอง, ชาวรังปุระ และชาวสิเลฏีเป็นประชากรส่วนใหญ่ในภาคจิตตะกอง, ภาครังปุระ และภาคสิเลฏตามลำดับ ชนกลุ่มน้อยชาวฮินดูเบงกอลในบังกลาเทศมีจำนวนมากกว่า 16,238,167 คนซึ่งคิดเป็นร้อยละ 12.07 ของประชากรทั้งหมดในประเทศ ชาวมุสลิมที่ไม่ใช่ชาวเบงกอลเป็นชุมชนผู้ย้ายถิ่นเข้าที่ใหญ่ที่สุด ในขณะที่ชาวจักมาซึ่งเป็นชนกลุ่มทิเบต-พม่า (แต่พูดภาษาจักมาซึ่งเป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยัน) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมืองที่ใหญ่ที่สุดรองจากชาวเบงกอลซึ่งเป็นชนกลุ่มอินโด-อารยัน^[28]ชาวสานถาลซึ่งเป็นชนกลุ่มออสโตรเอเชียติกเป็นชนเผ่าพื้นเมืองกลุ่มใหญ่ที่สุด

ชาวบังกลาเทศพลัดถิ่นอาศัยอยู่หนาแน่นในตะวันออกกลาง, อเมริกาเหนือ และสหราชอาณาจักร ชาวบังกลาเทศหลายแสนคนผู้ไม่มีถิ่นที่อยู่ในประเทศมีสถานภาพพลเมืองสองสัญชาติในประเทศเครือจักรภพอย่างสหราชอาณาจักรและแคนาดา