จักรพรรดิโคนิง

จักรพรรดิโคนิง (ญี่ปุ่น: 光仁天皇; โรมาจิ: Kōnin-tennō; 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 708 – 11 มกราคม ค.ศ. 782) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 49 ตามที่ได้จัดเรียงไว้ในลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม รัชสมัยของโคนิงอยู่ในช่วง ค.ศ. 770 ถึง 781

จักรพรรดิโคนิง 光仁天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์	ค.ศ. 770–781
ราชาภิเษก	23 ตุลาคม ค.ศ. 770
ก่อนหน้า	โชโตกุ
ถัดไป	คัมมุ
พระราชสมภพ	18 กรกฎาคม ค.ศ. 708 ชิรากาเบะ (白壁)
สวรรคต	11 มกราคม ค.ศ. 782(782-01-11) (73 ปี) เฮโจเกียว (นาระ)
ฝังพระศพ	ทาฮาระ โนะ ฮิงาชิ โนะ มิซาซางิ (田原東陵; นาระ)
คู่อภิเษก	อิโนเอะ
พระราชบุตร	เจ้าชายโอซาเบะ Princeเจ้าหญิงซากาฮิโตะ เจ้าชายฮิเอดะ เจ้าหญิงโนโตะ จักรพรรดิคัมมุ เจ้าชายซาวาระ เจ้าหญิงมินูมะ
พระสมัญญานาม ชิโงแบบจีน: จักรพรรดิโคนิง (光仁天皇) ชิโงแบบญี่ปุ่น: อาเม็ตสึมูเนะ-ทากัตสึงิ โนะ ซูเมรามิโกโตะ (天宗高紹天皇)
ราชสกุล	ราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดา	เจ้าชายชิกิ
พระราชมารดา	คิ โนะ โทจิฮิเมะ

เรื่องราวแบบดั้งเดิม

พระนามส่วนพระองค์ของจักรพรรดิโคนิง (อิมินะ) คือ ชิรากาเบะ (ญี่ปุ่น: 白壁; โรมาจิ: Shirakabe) ในฐานะพระราชโอรสในเจ้าชายชิกิและพระราชนัดดาในจักรพรรดิเท็นจิ พระนามเรียกขานของพระองค์คือเจ้าชายชิรากาเบะ ตอนแรกชิรากาเบะไม่อยู่ในสายการสืบทอดราชบัลลังก์ เนื่องจากจักรพรรดิเท็มมุและฝ่ายของพระองค์ครองบัลลังก์อยู่

โคนิงสมรสกับเจ้าหญิงอิโนเอะ พระราชธิดาในจักรพรรดิโชมุ ซึ่งให้กำเนิดพระราชธิดาและพระราชโอรส หลังจากจักรพรรดินีโชโตกุสวรรคต พระองค์จึงได้รับเลือกเป็นรัชทายาท ข้าราชบริพารชั้นสูงอ้างว่าจักรพรรดินีทรงทิ้งพินัยกรรมไว้ในจดหมายที่แต่งตั้งให้พระองค์เป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง ก่อนหน้านี้ โคนิงถือเป็นผู้ที่มีความสุภาพและไม่มีความทะเยอทะยานทางการเมือง

โคนิงมีพระมเหสี 5 พระองค์และพระราชโอรสธิดารวม 7 พระองค์

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของโคนิง

ภายหลังการสวรรคตของจักพรรรดินีโชโตกุ เจ้าชายชิรากาเบะเสด็จขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิโคนิงในวันเดียวกันและได้มีพิธีราชาภิเษกเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 770 และในวันนั้นได้มีการเปลี่ยนปีรัชศกเป็นปี โฮกิ ในวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 773 จักรพรรดิโคนิงได้สถาปนาเจ้าชายยะมะเบะพระราชโอรสองค์ใหญ่ขึ้นเป็นรัชทายาทแทนเจ้าชายโอะซะเบะที่ถูกปลด

จักรพรรดิโคนิงได้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายยะมะเบะขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิคัมมุ เมื่อวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 781 หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 10 ปีก่อนจะสวรรคตเมื่อวันที่ 11 มกราคม ค.ศ. 782 ขณะพระชนมายุได้ 72 พรรษา

รัชสมัย

ปีในรัชสมัยโคนิงมีมากกว่าหนึ่งชื่อศักราช (nengō)

• โฮกิ (770–781)
• เท็นโอ (781–782)

พระราชพงศาวลี

พงศาวลีของจักรพรรดิโคนิง
8. จักรพรรดิโจเม (593–641) 4. จักรพรรดิเท็นจิ (626–672) 9. จักรพรรดินีโคเงียวกุ/ไซเม (594–661) 2. เจ้าชายชิกิ (สวรรคต ค.ศ. 716) 10. โคชิ-โนะ-มิจิ 5. โคชิ-โนะ-มิจิ โนะ อิรัตสึเมะ 1. จักรพรรดิโคนิง 6. Ki no Morohito 3. คิ โนะ โทจิฮิเมะ (สวรรคต ค.ศ. 709) 7. มิจิ

อ้างอิง

1. Emperor Kōnin, Tahara no Higashi Imperial Mausoleum, Imperial Household Agency
2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 60.
3. Brown and Ishida. Gukanshō, pp. 276–277; Varley, H. Paul. Jinnō Shōtōki, pp. 147–148; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 81–85., p. 81, ที่กูเกิล หนังสือ
4. Brown and Ishida, p. 276, Varley p. 149.
5. Varley, p. 147.
6. Brown and Ishida, p. 277.
7. Titsingh, p. 81; Brown and Ishida, p. 277.
8. "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). April 30, 2010. สืบค้นเมื่อ 27 January 2018.

ข้อมูล

• Brown, Delmer M.; Ishida, Ichirō (1979). The Future and the Past (a translation and study of the Gukanshō, an interpretive history of Japan written in 1219). Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0. OCLC 251325323.
• Imperial Household Agency (2004). 光仁天皇 田原東陵 [Emperor Kōnin, Tahara no Higashi Imperial Mausoleum] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ February 4, 2011.
• Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
• Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
• Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842

]]