จริยธรรม

ส่วนหนึ่งของชุดบทความ
ปรัชญา
เนื้อหา ภาพรวม สารบัญ อภิธานศัพท์ ประวัติศาสตร์ หมวดหมู่ แก้ความกำกวม
หมวดหมู่ แบ่งตามช่วงเวลา โบราณ อียิปต์โบราณ กรีกโบราณ สมัยกลาง สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา สมัยใหม่ สมัยปัจจุบัน วิเคราะห์ ภาคพื้นทวีป แบ่งตามภูมิภาค ตะวันตก บริติช ฝรั่งเศส เยอรมัน รัสเซีย อเมริกัน อิตาลี ตะวันออก เกาหลี จีน ญี่ปุ่น เวียดนาม อินเดีย อินโดนีเซีย ตะวันออกกลาง อิหร่าน อเมริกันพื้นเมือง แอซเท็ก แอฟริกา อียิปต์ เอธิโอเปีย แอฟริกาใต้ แบ่งตามศาสนา ขงจื๊อ คริสต์ เชน เต๋า พุทธ ยิว อิสลาม ฮินดู
สาขา จริยศาสตร์ ญาณวิทยา ตรรกศาสตร์ อภิปรัชญา การเมือง การศึกษา จิต นิติปรัชญา ประวัติศาสตร์ ปรากฏการณ์วิทยา ภววิทยา ภาษา วิทยาศาสตร์ ศาสนา สุนทรียศาสตร์ อภิมหาปรัชญา
นักปรัชญา นักจริยศาสตร์ นักญาณวิทยา นักตรรกศาสตร์ นักปรัชญาจิต นักปรัชญาสังคมและการเมือง นักสุนทรียศาสตร์ นักอภิปรัชญา ผู้หญิงในปรัชญา
สถานีย่อยปรัชญา
ด ค ก

จริยธรรม (อังกฤษ: Ethics) หรือ ปรัชญาคุณธรรม (moral philosophy) เป็นสาขาหนึ่ง^[1] ของปรัชญาที่ "ประกอบด้วยการจัดระบบ, ปกป้อง และแนะนำแนวคิดของการกระทำที่ถูกหรือผิด"^[2] ในมุมมองของจริยศาสตร์ ควบคู่ไปกับสุนทรียศาสตร์ ศึกษาและอยู่กับประเด็นของคุณค่า (value) จึงรวมกันเกิดเป็นสาขาการศึกษาใหม่ที่เรียกว่า สมุฏฐานวิทยาทางปรัชญา^[3]

สามสาขาหลักที่ได้รับการยอมรับในจริยศาสตร์ในปัจจุบันได้แก่:^[2]

1. อภิจริยศาสตร์ (Meta-ethics) ศึกษาเกี่ยวกับความหมายเชิงทฤษฎีและการอ้างถึงการวางตัวทางศีลธรรม และการนิยามคุณค่าของสัจจะนั้นจะทำได้อย่างไร
2. จริยศาสตร์เชิงบรรทัดฐาน (Normative ethics) ศึกษาเกี่ยวกับมุมมองเชิงปฏิบัติของการประเมินการกระทำที่ทำไปเพื่อเป้าหมายทางจริยธรรม
3. จริยศาสตร์ประยุกต์ (Applied ethics) ศึกษาเกี่ยวกับสิ่งที่บุคคลหนึ่ง ๆ ทำด้วยเป็นภาระหน้าที่ (หรือได้รับอนุญาต) ทำในสถานการณ์เฉพาะหรือในชุดการกระทำเฉพาะหนึ่ง^[2]