เปิงมาง

เปิงมาง หรือ เปิงมางคอก เป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง แต่เดิมเป็นเครื่องดนตรีของชาวมอญ ใช้ตีหยอกล้อกับตะโพนมอญ มีลักษณะเป็นกลองขนาดต่างกัน 7 ลูกผูกเป็นราวในชุดเดียวกัน เรียงจากใหญ่ไปหาเล็ก ตัวกลองขึงด้วยหนังสองหน้า ขึ้นหน้าด้วยหนังเรียดโยงสายเร่งหนังหน้ากลองเป็นแนวยาวตลอด เวลาบรรเลงต้องติดข้าวสุกบดผสมขี้เถ้า คอกเปิงมางทำเป็นรั้ว 3 ชิ้นติดต่อกัน มีตะขอแขวนลูกเปิงเป็นระยะ คอกเป็นรูปเกือบครึ่งวงกลม เปิงมางคอกใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ บรรเลงเพลงล้อเลียนขัดจังหวะด้วยเพลงตะพดมนต์เพิ่มอารมณ์สนุกสนานให้กับเสียงเพลง

เปิงมางคอกเป็นชุดกลองจำนวน 7 ชิ้น คัดเกรดขนาด ซึ่งปรับให้เข้ากับระดับเสียงและโทนสีที่ต้องการโดยยืดหน้าหนังและใช้ส่วนผสมของข้าวสุกและขี้เถ้าที่นวดแล้วนวดตรงกลางหน้าเดียว กลองจะมัดติดกันและห้อยตามลำดับความสูงต่ำของเสียงบนโครงไม้ครึ่งวงกลมที่เรียกว่าโคกเปิง (สูงประมาณ 60 เซนติเมตร) กลองที่มีเสียงต่ำที่สุดจะแขวนไว้ที่ด้านซ้ายสุด และกลองที่มีเสียงสูงสุดจะแขวนไว้ทางด้านขวาสุด

นักดนตรีจะนั่งในโคกเปิงและใช้มือตีกลอง บางครั้งใช้ศอกหรือศีรษะเพื่อนำเสนอรูปแบบที่สวยงามและสนุกสนาน ถ้าใช้กลองเดียว ให้เอามือทั้งสองข้างเล่น

บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก